Home

Aantekeningen - deel 1


Speenkruid

Aankomst

Als mensen zeggen dat volledige objectiviteit niet mogelijk is, volmaakt geluk niet haalbaar, volmaakte rust onbestaanbaar, absolute vrijheid onbereikbaar, dan bedoelen zij, dat ze dat voor zichzelf onmogelijk houden. Als ik denk, dat een bergtop onbereikbaar is, omdat ik dat altijd gehoord en geleerd heb, dat dat nu eenmaal zo is en dat je daarin moet berusten, zal ik niet eens op weg gaan. Pas als het leven in het kampement aan de voet van de berg ondraaglijk voor me geworden is, zal ik de moed hebben om de basis te verlaten en op weg te gaan. En iedereen waarschuwt, het lukt je toch niet, er is nog nooit iemand teruggekomen, doe toch normaal, pas je toch aan. Moeizaam is de tocht, ongebaand de weg. Halverwege denk ik terug aan het vertrouwde leventje van weleer, maar terug kan niet meer, dat spel kan ik niet meer meespelen, dus moet ik verder. Steeds lichter wordt het in de verte, steeds meer bagage moet ik achterlaten, steeds eenzamer wordt het, steeds onherbergzamer, totdat een onzichtbare hand me over de laatste richel trekt en dan ontvouwt het beloofde land zich voor mijn ogen. Onuitsprekelijk, onvoorstelbaar, onmeedeelbaar. En ik ga terug om het de achtergeblevenen te vertellen en gereserveerd wordt ik ontvangen, ik ben veranderd zeggen ze, we kennen je niet meer terug, pas je maar weer aan, wij hebben het hier best. Maar je beseft dat je pas echt vrij bent, als alle mensen vrij zijn. Hun leiders willen niet luisteren, want zij hebben juist altijd het volk voorgehouden, dat ontsnappen niet mogelijk is. Daarom staat er geschreven:

Matth. 23:13

Wee U, schriftgeleerden en Farizeeën, gij huichelaars, want gij sluit het koninkrijk der hemelen toe voor de mensen. Immers, gij gaat er niet binnen en die trachten binnen te gaan, laat gij niet toe daarin te komen.

Destijds was het zo, en nog steeds is het het zelfde verhaal. Het enige wat ze kunnen is tot in den treure vertellen over de reis, zoals ze dat in boeken hebben gelezen, en in rituelen als in een toneelspel de tocht uitbeelden.

Almacht

Streven naar almacht is streven naar een onbereikbare utopie. Streven naar zelfkennis, macht over je eigen wereld, is een bereikbare utopie.

Arbeid

De enige zinnige arbeid is, werken aan het overbodig maken van arbeid.

Leven en werken zijn niet verenigbaar.

Baas en hond

Als een baas met een hond aan de lijn loopt, een gedresseerde kort gehouden hond, en hij ruikt de vrijheid, gaat hij trekken. De baas vindt dat de hond trekt, de hond vindt dat de baas trekt. De baas zit aan de hond vast, de hond zit aan de baas vast. De hond heeft een baas, de baas heeft een hond. Als de hond gedwee meeloopt, verloochent hij zijn vrijheid, de baas vindt dat hij een voorbeeldige hond heeft, zoals hij ook voorbeeldige kinderen heeft. De baas vergeet zijn macht en heeft de illusie dat ze van hem houden. Daar beloont hij ze voor. Zo afhankelijk zijn ze van elkaar dat de hond niet zonder baas, de baas niet zonder hond kan. Hoe harder de hond trekt, hoe harder de baas trekt en ze geven elkaar de schuld van de hinder die dat oplevert. Toch kunnen ze elkaar niet missen. De lijn, die hen aan elkaar bindt, noemen ze houden van. Je kunt de baas niet duidelijk maken, dat hoe losser hij de lijn houdt, hoe minder de hond trekt, totdat hij hem helemaal los kan laten. Hij vindt zichzelf verantwoordelijk voor het leven van de hond, zegt hij, terwijl hij eigenlijk de hond niet kan missen.
Zo gaat dat ook tussen ouders en kinderen.

Baby´s

J. Koch zette baby´s in een speciale omgeving, waarin ze alles mochten. Met 8 maanden klommen ze op ladders. Hij bewees hiermee, dat de tijd waarin het kind alle vaardigheden moet aanleren 10 of 100x vertraagd wordt, door de rol die het moet spelen als moeders produkt, haar speeltuig, haar succes. Dit onderzoek moest wel worden genegeerd door een cultuur, die het domineren van de moeder ziet als voorwaarde voor de karaktervorming.

Mary Woolstonecraft 1792

In het hele dierenrijk heeft een jong bijna onafgebroken oefening nodig. Dienovereenkomstig zou de eerste kindertijd moeten worden doorgebracht met ongevaarlijk gespartel om handen en voeten te oefenen, zonder van minuut tot minuut geleid te worden of de voortdurende aandacht van de verzorgster nodig te hebben. Het kind wordt geen moment aan zichzelf overgelaten, vooral wanneer het een meisje is, en wordt op die manier afhankelijk gemaakt. Afhankelijk heet natuurlijk.

Het wezenlijke verschil tussen mens en dier, is dat de mens van de en zijn natuur kan afwijken, de eenheid kan verbreken, kan ontaarden en zo een kunstmatig bestaan kan creëren in tijd en ruimte. Dat noemen ze dan cultuur. De mensen die daarin opgroeien zijn geen natuurproducten meer, maar cultuurprodukten. Is het dan niet voor de hand liggend om, wat wij cultuurziekten noemen, toe te schrijven aan een vervreemd leven in een kunstmatig bestaan?

Begrippen

Aangeleerde kennis afleren kun je alleen door in te zien, dat al onze kennis relatief is, gebonden aan aangenomen eenheden, gedefinieerde begrippen, geconstrueerde theorieën. Een gigantische luchtballon, waar je het denken en doen hebt door laten bepalen. Een meter bestaat net zo min als een theorie, het zijn steeds begrippen om het leven ingewikkeld te maken en vervolgens te verduidelijken.

Beschaving

Wat wij beschaving noemen is een vervanging van de natuurlijke ordening, door een door mensen geconstrueerde, bedachte, onnatuurlijke chaos.

Bezinnen

Bezint eer ge begint. En als je bezonnen hebt, begin je niet, omdat je beseft dat de zin van het beginnen onzin is.

Critici

Als je de wortel blootlegt, verdort de boom. De wortel van de maatschappij is macht van de ene mens over de andere. Maatschappijcritici, gezeten in die boom, kunnen nooit de wortel blootleggen.

Druk druk druk

Mensen moeten altijd iets doen, bezig zijn, omdat ze geleerd hebben dat niets doen afgestraft wordt en bezig zijn, hoe onzinnig ook, beloond wordt. Met niets doen bereik je niets, hebben ze geleerd, terwijl deze krankzinnige maatschappij door al dat doen is gecreëerd en in stand gehouden wordt.

Educatie

Everett Reimert: "School is dead"

De school eist aanpassing van hen, die het er willen uithouden en modelleert aldus haar leerlingen naar de normen waaraan het moet voldoen om in de maatschappij het hoofd boven water te houden. Zij die zich aan de regels aanpassen worden later betrouwbare producerende en consumerende leden van de technologische "samenleving".

Op dit moment is er van vrije educatie geen sprake. Mensen worden stelselmatig belet van datgene kennis te nemen, waar ze het meeste belang bij hebben. Zij worden misleid door verdraaiing van feiten en de verspreiding van mythen van godsdienstige, politieke en economische aard. En dan wordt het bijzonder moeilijk een beeld van de werkelijkheid te krijgen. Wij zijn helaas niet in staat te onderkennen, hoe wij onszelf voor de gek houden.
    

Fynn: "Hallo Meneer god, met Anna"

De mensen kregen de gewoonte om deze stukjes gekleurd glas voor hun innerlijke oog te schuiven en dan de dingen te zien overeenkomstig de kleur en het etiket van het glaasje. Dat deden wij, zo gaf zij mij te kennen, om onze innerlijke (eigenlijk: eigengemaakte) overtuigingen te rechtvaardigen.

En dit werd van ons gevraagd: onze stukken gekleurd glas (vooroordelen) weggooien en helder te zien.
    

Paolo Freire

Voor het volk naar voren trad, bestond er geen manipulatie, alleen totale onderdrukking. Door angst voor geweld wordt het volk rustig gehouden. Onderdrukt door brute macht, is het niet nodig hen te manipuleren.
In de theorie van het antidialogisch handelen is manipulatie het antwoord van de onderdrukker op nieuwe concrete verhoudingen in het historisch proces.

Filosofie

Wittgenstein

"Alleen wie nog gekker denkt dan de filosofen, kan hun problemen oplossen".

Alleen de wijsheid kent geen problemen. Kinderen hebben geen problemen omdat ze wijs zijn.

Genezing

Mensen willen alles doen om beter te worden, hebben er alles voor over, behalve accepteren dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun ziek zijn. Alles willen ze opgeven behalve hun vooroordelen, terwijl dat, en niets anders, het eerste en enige vereiste is om beter te worden.

Genie

Genie is: herwonnen jeugd.

Goeie bedoelingen

Ouders zadelen hun kinderen op met hun eigen angsten, zorgen, vooroordelen en onzekerheden. Terwijl hun kinderen hen zijn toevertrouwd, argeloos en onschuldig, beschouwen ze hen als hun bezit. Ze hebben kinderen, het zijn hun kinderen. Bezit moet bescherm, vastgehouden en getoond worden. Kinderen worden gedresseerd om een rol te spelen en dat normaal te vinden in een maatschappij, die zij niet gemaakt hebben. Zij hebben niet gevraagd om geboren te worden. Door beloning en straf worden zij de dwaalwegen opgestuurd, die hun ouders met hun verwachtingen en wensdromen, voor hen hebben uitgestippeld, worden ze rijp gemaakt om zelfstandig het gareel te handhaven in de maskerade van deze wereld. De ouders bedoelen het zo goed, maar de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen.

Grenzen

We leven in een volstrekt onvrije wereld, overal zijn grenzen. De kaarten zijn verdeeld, en met de jou toegedeelde kaarten moet je het spel spelen. Aarde verdeeld, bezit verdeeld, werk verdeeld, mens verdeeld, geest verdeeld, belangen verdeeld, tijd verdeeld, ruimte verdeeld. Verdeel en heers. Er wordt geen vrijheid verdedigd, maar belangen en grenzen.

Fatalistisch zeggen mensen dan, je kunt het toch niet meer terugdraaien, het is al te ver vastgedraaid. Er is geen weg meer terug, dan moet je er maar het beste van maken. Maar uiteindelijk zitten we allemaal in het zelfde schuitje, dat zijn ondergang tegemoet vaart.

Boudewijn de Groot: "Van een afstand"

Alles staat op springen
De wereld staat in brand
Er gebeuren zoveel dingen
Ze lopen uit de hand

De wetenschappers en politici, de stokers van de brand, beloven het volk dat ze een oplossing zullen vinden, ze zijn alleen nog niet zover, als ze maar geduld hebben. Maar we moeten er massaal uitstappen, niet meer meedoen aan deze waanzinnige zelfdestructie. Dat is de enige keus. Blijf je in het schuitje zitten, dan kies je voor je eigen ongeluk, ziekte, pijn en verdriet, maar dan doe je het echt zelf. Wordt wakker, en laat de doden hun doden begraven.

Inenten

Door inentingen verhindert de geneeskunde mensen om symptomen te krijgen, die onder dezelfde omstandigheden wel waren opgetreden en waardoor de mensen er wijzer van hadden kunnen worden. Als dat niet was uitgevonden, had de mensheid nooit zover kunnen afdwalen. Het is alsof je door hebzucht gedreven, een wrakke schuit bouwt, om aan de overkant te gaan roven en halverwege het bootje vol begint te lopen. Dan kun je nog, met de schrik vrij, terug gaan. Je kunt ook met kunst en vliegwerk de gaten gaan stoppen, waardoor je in ieder geval verder kunt, nog verder van huis, maar de overkant bereik je nooit, en inmiddels durf je niet meer terug omdat je dan toe moet geven, dat het een hoogmoedige poging is geweest en alle moeite tevergeefs.

Kanker

Mensen zijn niet moe, hebben geen eetlust, zijn niet lusteloos omdat ze kanker hebben, maar omgekeerd, omdat mensen het zat zijn, het voor hen niet meer hoeft, ze ´t niet meer zien zitten, ontwikkelt zich kanker. Overal draaien mensen oorzaak en gevolg om. De hele wereld staat op zijn kop, als je hem weer omdraait valt alles op zijn plaats.

Klus

Zoals kinderen aan het strand een zandkasteel bouwen en het met plezier weer met de grond gelijk maken, niet gehecht als ze zijn aan de voortbrengselen van hun hand, moeten de coulissen waarin de grote mensen hun ingewikkelde bizarre spel spelen, afgebroken worden tot de grond. Als een film van de bouw van een huis, die je terugdraait. Eerst verdwijnen de dakpannen, vervolgens de dakspanten, muren gesloopt, fundamenten toegedekt, en de natuur zorgt er weer voor dat de laatste sporen van de godvergeten mensenhand verdwijnen. Het zal een hele klus worden.

Kooi

Jerzy Kosinsky: "De geverfde vogel".

Toen ik naar dit alles luisterde, herinnerde ik me de haas, die Makar eens in een strik had gevangen. Het was een mooi groot dier, Je kon in hem de drang naar vrijheid voelen, naar krachtige sprongen, speelse buitelingen en snelle ontsnappingen. Opgesloten in een kooi werd hij razend, stampte met zijn poten, sloeg tegen muren. Na een paar dagen gooide Makar, woedend over zijn rusteloosheid een zwaar zeil over hem heen. De haas worstelde en vocht eronder, maar tenslotte gaf hij het op. Uiteindelijk werd hij tam en at uit mijn hand. Op een dag was Makar dronken en liet hij de kooi openstaan. De haas sprong eruit en ging naar de wei toe. Ik dacht dat hij met één grote sprong in het hoge gras zou duiken en dat we hem nooit meer terug zouden zien. Maar hij scheen van zijn vrijheid te genieten en ging gewoon zitten, met zijn oren omhoog gestoken. Uit de velden en bossen in de verte kwamen geluiden, die hij alleen kon horen en begrijpen, luchtjes en geuren, die alleen hij naar waarde wist te schatten. Het was allemaal van hem, hij had de kooi achter zich gelaten. Plotseling kwam er een verandering over hem. De waakzame oren sloegen neer, hij zakte op een of andere manier wat in elkaar, en werd kleiner. Hij maakte één sprong en zijn snorharen stonden omhoog, maar hij liep niet weg. Ik floot scherp, in de hoop dat dat hem tot bezinning zou brengen, hem zou doen beseffen, dat hij vrij was. Hij keerde zich alleen maar traag om, alsof hij plotseling oud geworden was en in elkaar gekrompen ging hij terug naar zijn hok. Onderweg bleef hij even staan en keek nog eenmaal om met de oren in de hoogte. Toen ging hij de konijnen, die hem aanstaarden voorbij en sprong terug in zijn kooi. Ik sloot de deur hoewel dat niet nodig was. Hij droeg nu de kooi in zichzelf mee, zijn hoofd en hart werden erdoor begrensd, zijn spieren verlamd. Vrijheid die hem van de andere slaperige konijnen had onderscheiden, liet hem in de steek als door de wind vervaagde geur, die opstijgt van vertrapte en uitgedroogde klaver.

Vergelijkbaar met de opgevoede, geconditioneerde mens. Hij zit gevangen in zijn kooi van vooroordelen, normen, gewoonten, regels en theorieën. Het is de fear for freedom, de horror vacui, die hem ervan weerhoudt zich van die kooi te ontdoen. De angst om de groep, de vertrouwde kooi te verlaten en alleen te staan. De angst om de vertrouwde schijnzekerheden op te geven, om niet "normaal" gevonden te worden. In een kooi van eigen gedachtenspinsels zitten de mensen opgesloten als in een cocon. De kinderlijke onbevangenheid hebben ze daarvoor opgegeven. En generatie op generatie worden kinderen weer ingesponnen, getemd, in een cocon naar voorbeeld van hun opvoeders. In de puberteit proberen ze nog één keer te ontsnappen maar het lukt niet meer.

Creativiteit

Menselijke creativiteit is tegen de natuurlijke ordening, het is ijdelheid en hoogmoed.

Lastige kinderen

Kinderen zijn niet lastig omdat ze wat onder de leden hebben, maar omdat de ouders de oorzaak van het lastig zijn niet bij zichzelf zoeken, begrijpen ze het niet, reageren niet adequaat, waardoor zich symptomen ontwikkelen. En als het kind dan ziek is, begrijpen ze het, want dat zat er natuurlijk achter zeggen ze dan. En weer hebben ze er niets van geleerd.

Leren

Wat geleerd wordt is niet oorspronkelijk, maar het oorspronkelijke weten wordt erdoor vertroebeld. De heldere bron van het Alweten, het gezond verstand wordt verruild door het aangeleerde. Het ware leren is dus het afleren van het aangeleerde. Leren is herinneren. De weg terug is voor de geleerden de langste, voor de ongeletterden, de kinderen, analfabeten, primitieven, het kortst.

Leven

Nico van Suchtelen.

Dat de doden dood zijn is niet zo erg, maar dat de levenden niet leven.

Mensen leven niet, maar leiden een leven, of zoals velen verzuchten, worden geleefd. Niets hoeft de mens te doen om te leven, want het leven zelf doet hem leven. Wáár leven is Zijn. Een leven leiden is je laten leiden door theorieën, normen, wetten die anderen bedacht hebben en het ook nog normaal vinden. Het leven niet aankunnen, wil zeggen, dat je de eisen die anderen aan je stellen of die je aan jezelf stelt, niet aankunt. Het leven kan jou niet aan en niet andersom. Ooit heette zo te leven slapen, verblind zijn, dood, goddeloos of in de onderwereld verkeren. Maar mensen beseffen dat niet, en iemand die in de illusie verkeert dat het leven nu eenmaal zo is, kun je niet duidelijk maken dat hij eigenlijk slaapt.
Het is ook erg pijnlijk om mensen te vertellen en te laten zien, dat ze zich hun hele leven vergist hebben, dat alle bloed, zweet en tranen gevloeid zijn voor een illusie, dat het hun onwetendheid geweest is waarin ze zichzelf alle pijn, verdriet en angst hebben aangedaan, dat ze hun leven en inspanningen in dienst hebben gesteld van het bouwen aan een onrechtvaardige maatschappij. Hoe hoger mensen in de boom geklommen zijn hoe harder het aankomt. Maar de gelukzaligheid die je ervaart bij het ontwaken is voor ieder mens gelijk, of je nu bisschop bent of hoer, of je je nu tien of zeventig jaar vergist hebt.
De parabel van de wijngaard, waarbij alle werkers het zelfde loon ontvangen is daar een duidelijke illustratie van.

Lief zijn

We hebben allemaal geleerd om lief, vriendelijk, aardig en behulpzaam te doen en we zijn daar zo krampachtig mee bezig dat we het niet zijn. Iedereen is voor de ander bezig, ten koste van zichzelf.

Luxe

Aan het volk wordt de luxe, de uiterlijke zaken, bezit, mooie praat van de bourgeoisie als begerenswaardig voorgehouden, door diezelfde bourgeoisie, die de reclamemiddelen beheerst. Verblind als "primitieven" door kralen en spiegeltjes, trappen ze in de val en slijten zo hun leven.

Macht

Generaties lang hebben mensen geleerd, dat je leeft om te werken, dat je mee moet doen aan de opbouw van de maatschappij, aan wat vooruitgang wordt genoemd. Elke keer weer bleek het een ondeugdelijk bouwwerk, onderling verdeeld, ziek, onrechtvaardig. Elke keer weer waren het onderlinge twisten, oorlogen, die het wankele bouwwerk weer deden instorten. En nooit hebben de mensen ingezien, dat het onzinnig is om op basis van macht van de ene mens over de andere, een maatschappij op te bouwen. Elke keer weer likten ze na een oorlog hun wonden en begonnen opnieuw te bouwen. Oorlog na oorlog, nooit iets geleerd.

En toch sturen de mensen hun kinderen nog steeds naar school, waar ze volgestopt worden met kennis, niet om gelukkig te worden, maar om mee te kunnen doen aan de zieke grotemensenwereld, om hun breinen zo te conditioneren, dat ze willoze raderen worden, in een zelfdestructieve machinerie.

Meningen

Een groot geleerde kwam bij Nan-In om Zen te leren. Nan-In die zeer bedreven was in de kunst van het thee zetten, schonk een grote kop voor hem in maar bleef door schenken toen de kop allang vol was. De professor kon zich niet langer bedwingen: "De kop is allang meer dan vol, er gaat niets meer in". "Zoals deze kop", zei Nan-In, "is ook jouw kop: vol van meningen en illusies. Hoe kan ik je Zen tonen als je niet eerst je kop leeg maakt?".

Nieuws

Er is niets nieuws onder de zon, slechts de verpakking verandert.

Obstakel

De geneeskunde en de hulpverlening houden mensen af van het nemen van verantwoordelijkheid voor hun eigen leven. Zij zijn het grote obstakel naar een gelukkige wereld.

Ondergang

Beter, mooier, knapper, beroemder, geëerder, geprezen willen worden, winnen, de sterkste zijn, zijn de drijfveren die deze maatschappij gemaakt hebben, in stand houden en ten onder doen gaan.

Onderwijs

Als je kinderen echt laat zien hoe onzinnig deze maatschappij in elkaar zit, weigeren ze om daar een rol in mee te spelen.

Onschuld

Kinderen zijn nog eenvoudig. Zij hebben geen benul van tijd. Zij hebben geen angst voor de toekomst, zij worden nog niet gekweld door ervaringen uit het verleden. Zij leven in het nu, onbezorgd, onbevangen. Maar dat is gauw over en dan worden ze jongen of meisje, zoon van, Christen, Nederlander, en ze worden opgesplitst en veelzijdig en laten zo het kind in zich vermoorden - de vermoorde onschuld.

Onsterfelijk

Onsterfelijk zijn heeft niets om het lijf. Met uitzondering van de geconditioneerde ontaarde mens zijn alle schepsels het, want zij weten niet van de dood af. Het goddelijke, het onbegrijpelijke is: weten dat men onsterfelijk is.

Opvoeden

Opvoeden is vergelijkbaar met het drillen van soldaten, het aanleren van strategieën, om later de strijd om het hoofd boven water te houden in een krankzinnige maatschappij te kunnen leveren. Kinderen worden hard en weerbaar gemaakt om zich staande te kunnen houden in een wereld waarin relaties op macht zijn gebaseerd. Kinderen die niet hard genoeg zijn, redden het niet op school en krijgen dan die typische kinderbuikpijn rond de navel.

Patiënt

Bewustwording van de somatische patiënt van het verband tussen zijn manier van leven en zijn symptomen is in deze maatschappij vrijwel onmogelijk.

  • Het druist in tegen alle wetenschappelijke theorieën
  • Hij verschuilt zich achter de verklaringen van de wetenschappers
  • Hij zal tot het inzicht moeten komen dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn ziek zijn
  • Chemicaliën kunnen immers het symptoom wegwerken

Maar eigenlijk weet hij het best, Stekel (leerling van Freud): "Als een onbewust conflict bewust gemaakt wordt, zegt de patiënt altijd: eigenlijk heb ik het altijd wel geweten".

Dante: "Divina Conimedia"

Dan kan het gebeuren, dat ons verlangen naar waarachtig leven ons de oren opent voor de stem van "het altijd wel gewetene". We vernemen, dat al onze pogingen tot zelfverheffing ijdel zijn. De enige mogelijkheid om tot waarachtig leven te komen ligt in de onvoorwaardelijke overgave aan het leven zelf, opdat wij de waarheid zullen ervaren.

Kierkegaard: De waarheid kan niet bedacht, slechts geleefd worden.

Het is als het sprookje van de nieuwe kleren van de keizer, waar het onbevangen kind het zelfbedrog van de grote mensen ontmaskert.

Hart de Ruyter, kinderpsychiatrie

Zeker is dat de rebellerende puber minder vaak ziek is dan zijn conformistische leeftijdgenoten. In de puberteit probeert het kind, in een laatste poging, te ontsnappen aan het gareel van zijn ouders. Een kwestie van hormonen zegt de wetenschap.

Rebellie als conformisme >> zich afzetten, conformeren aan rebellerende groep.
Rebellie als non-conformisme >> een eigen weg kiezen.

Rümke

Lichamelijke reacties van kinderen op langdurige emotionele overbelasting: hoofdpijn, ontlastingsstoornissen, bedplassen, maagklachten, buikpijn, tics, slaapwandelen, eczeem, astmatische bronchitis, houdingsafwijkingen, klierzwellingen, vetzucht, middenoorontsteking keelontsteking.

Een van de meest centrale kenmerken is het onvermogen om spanningen, angsten en gevoelens in het algemeen op adequate wijze tot uitdrukking te brengen. Daaruit kan zich een stoornis  in het intermenselijke contact ontwikkelen, dat hoewel prachtig voor de buitenwereld gecamoufleerd, door de patiënt toch vaak beleefd wordt als de oorzaak van onbegrepen en eenzaam zijn.

School

Je krijgt geen kind zo gek om voor zijn plezier naar school te gaan, tenzij je het met straf en beloning eerst zo dresseert, dat het een aantal abnormale dingen normaal gaat vinden. Kinderen die zich in het competitiesysteem van de scholen kunnen handhaven en het prettig vinden zijn kinderen die geleerd hebben dat beter zijn, knapper zijn, meer zijn, gehoorzaam zijn beloond wordt.

Schrijven

Het leren van een taal, het beheersen van het schrift is nodig om in deze maatschappij mensen te gebruiken en mensen zover te krijgen om zich te laten gebruiken. Het is nodig om theorieën en wanen, met behulp waarvan deze krankzinnige wereld is opgebouwd en in stand gehouden wordt, en waarmee ieder mens zijn rol speelt, volgens een scenario wat anderen bedacht hebben, aan te leren. Het is een teken van vervreemding, wat dus in de wereld hooglijk gewaardeerd wordt. Klimmen op de maatschappelijke ladder, hogerop komen, ontwikkeling, een steeds verdere vervreemding, het knopen van de fuik van het denken, gebeurt op scholen en uni (=di)versiteiten, onder misleiding door degenen, die de aanvankelijk onschuldige tabulae rasae zijn voorgegaan, hun eigen argeloosheid opofferend. Pas als je klaargestoomd in de mengkroes van tegenstrijdige leren, passende cultuurbril hebt opgezet, voor je rol in het Babel, dus niet voor het leven, kun je je eigen brouwsel van aangeleerde meningen kwijt. Het zijn dus de meesters in de reductie en vertekening van de werkelijkheid, die de media beheersen. Een mening hebben, dus je vooroordelen ten tentoonspreiden is een vereiste. Vrijheid van vooroordeel-uiting wordt als een hoog goed beschouwd. Maar "met de maat waarmee gij oordeelt, veroordeelt gij uzelf". Schrijvers en publicisten ontlenen hun rol en salaris aan het bestaan van een onrechtvaardige wereld, waar ze zelf een onderdeel va zijn. De enige zinnige manier om het schrift te gebruiken is om het overbodig te maken. Gelukkige mensen in een gelukkige wereld schrijven niet.

Slaven

Kalif Omor II

Sedert wanneer hebt gij de mensen tot slaven gemaakt? Want hun moeders hebben ze als vrije schepsels gebaard.

Spreken

Van de Ethiopiërs wordt gezegd dat zij vertellen, dat apen met voorbedachten rade niet spreken om niet gedwongen te worden om te werken.

Symptomen

Spreuken 15: Gestrenge tuchtiging (niet als straf, maar als waarschuwing) treft hem die het rechte pad verlaat (en dus gaat dwalen). Wie terechtwijzing haat zal sterven.

Begrijp dat een symptoom een vermaning is om je voor verder afdwalen van de oorsprong, het leven, het rechte pad, te behoeden, en er je uiteindelijk weer naar terug te leiden. Naar eenvoud, onschuld en onbevangenheid, uit een ingewikkelde, schuldige en bevangen wereld, waarin de mensen niet leven maar lijden aan het leven en uiteindelijk overlijden, over het lijden heen gaan.

Tau

Aan studie doen eist dagelijks meer, aan Tau doen eist dagelijks minder. In de boom klimmen wordt, hoe hoger je komt hoe moeizamer, uit de boom afdalen gaat hoe lager je komt steeds gemakkelijker, totdat je weer met beide benen op de grond staat.

Uitvindingen

Evangelie van Thomas logion 53

Zijn leerlingen zeiden tot hem: Is de besnijdenis nuttig of niet? Hij sprak tot hen: Als de besnijdenis nuttig is, dan zouden hun vaderen hen besneden uit hun moeder verwekken.

Als het de bedoeling geweest was, dat de mens zou vliegen, zou deze wel vleugels gehad hebben. Vliegen dient belangen van de maatschappij. Als het de bedoeling geweest was dat de mens zich zou kleden, zou deze wel behaard geboren worden. Kleren dienen de kledingindustrie en haar belangen en verhullen naakte onschuldige kinderen, om het aangeleerde schaamtegevoel van de grote mensen te bevredigen.
Als het de bedoeling was geweest, dat mannen zich zouden scheren, zou de man wel zonder baardgroei geboren worden. Scheren dient het kappersbelang en de scheerapparatenindustrie. Enzovoort.

Veranderen

Tijden veranderen niet, er is slechts een eeuwig nu. Mensen veranderen ook niet, zij blijven mens. Het enige wat verandert zijn theorieën, normen, wanen en gewoonten, waarmee de mens zichzelf gevangen houdt en die zijn denken en dromen bepalen. En het beeld wat de mens zodoende van zichzelf heeft bepaalt hoe hij zijn buitenwereld bekijkt.

Verleden en heden

Wroeten in het verleden als je het heden niet begrijpt is onzinnig, en als je heden begrijpt overbodig.

Vervelend

Mensen plukken allemaal de vruchten van het meedoen in deze onrechtvaardige maatschappij. Iedereen heeft vuile handen. Het rijke westen, rijk geworden over de ruggen van de slaven in de koloniën. De elite rijk geworden over de ruggen van de arbeiders. Het eenvoudige volk dat zich heeft laten misleiden door de theorieën en beloften van de elite. Iedereen moet doorlopend zijn gedrag, positie en bezit goedpraten, tegenover de ontrechten in deze wereld, tegen beter weten in. Er is zoveel goeds, zeggen ze dan, niet beseffend dat goed slechts kan bestaan in relatie tot kwaad. En het zijn juist de vervelende zaken waar iedereen last van heeft en moet verdringen.

Vinden

Je kunt een ander pas bevrijden als je zelf vrij bent. Pas als je zelf gevonden hebt, kun je de ander helpen te vinden, de weg wijzen om te vinden. Wat hij kan vinden aan het eind van de tocht is niet in woorden uit te drukken.

Waanzinnig

De dwalende mens tussen licht en donker, tracht in zijn schemerachtig leven aan zijn wanen een zin te geven. Mensen proberen aan hun theorieën en bedenksels, hun zelf gecreëerde wanen zin te geven. Dat is nu echt waanzin, dus theoretici zijn in wezen waanzinnigen.

Wegcijferen

Als mensen zeggen dat ze zichzelf wegcijferen, bedoelen ze dat ze terwille van anderen hun eigen belangen en vooroordelen onderdrukken. Wegcijferen is nooit belangeloos.

Werken

Gelukkige tevreden mensen werken niet, terwijl mensen vinden dat ze pas gelukkig zijn als ze werken. Ze ontlenen hun gevoel van eigenwaarde niet aan hun menszijn, maar aan een oneigenlijke gespeelde rol.

Weten

Wie beseft dat het menselijk weten een grote luchtballon van bedenksels is, slechts gegrondvest op vooroordelen, vooronderstellingen, hypotheses of hoe je het ook wil noemen, weet dat hij met dat weten eigenlijk niets wist, en weet dus dat alle weten niet weten is en weet dus alles omdat hij niets weet. Hij beseft dat het menselijk weten slechts belangen en dus onrechtvaardigheid dient, en dat het voor het leven geen zin heeft. Voor het leven is wetenschap onzin.

Wetenschap

De enige bezigheid van de wetenschap is het verder verstoren van de natuurlijke ordening en het bestrijden van de gevolgen van die verstoring.

Wetten

Uiteindelijk wint wijsheid van geleerdheid, liefde van macht, natuurwetten van mensenwetten.

Wijs

Angelus Silezius: "Der Cherubinische Wandersman"

De wijsheid toeft graag daar, waar zij haar kinderen vindt. Waarom? Het antwoord luidt: zij zelve is een kind.

Worden

Mensen hebben zo´n verschrikkelijk onaardig beeld van zichzelf. Altijd hebben ze gehoord dat je iets moet worden, en om iets te worden moet je meedoen in het gevecht om hogerop te komen, waarbij je doorlopend compromissen moet sluiten, vuile handen moet maken. En dan zit je boven, met wroeging over hetgeen je anderen hebt aangedaan, ten prooi aan oordeel en kritiek, doorlopend je eigen stoep reinigend door het bij anderen te vegen: "afstammend van een aap, erfelijk belast, met een onveranderbaar karakter, en een aangeboren zwakke gezondheid".

Zelf

Upanishads: Het Zelf (de logos, daimonion, geweten, rede) weet alles, sterft niet, is niet het gevolg van enige oorzaak, het is eeuwig, onafhankelijk, onvergankelijk, aloud. Hoe kan de dood van het lichaam hem doden? Hij die denkt dat hij doodt, is onwetend. Hij doodt niet, noch wordt hij gedood. Het Zelf is minder dan het minste, groter dan het grootste. Het leeft in alle harten. Wanneer de zinnen (het denken gevoed door ogen, oren en gevoel) tot rust zijn gekomen, vrij van begeerte, dan vindt de mens hem en stijgt uit boven verdriet (bereikt de apatheia).

Zelfbedrog

Mensen houden zichzelf en anderen voor, dat ze zich vrij voelen, een goed geweten hebben, gelukkig zijn, oprecht zijn, onafhankelijk zijn, macht hebben, geloven, liefhebben, zinnig bezig zijn, met beide benen op de grond staan. Terwijl ze diep in hun hart beseffen, dat ze zich muurvast voelen zitten, zich schuldig over van alles en nog wat voelen, depressief zijn, zichzelf voor de gek houden, zich uit angst voor eenzaamheid aanpassen aan de groep, ze zich hulpeloos voelen, ze er geen barst van geloven, ze de ander niet lief maar nodig hebben, ze over alles maar liever niet meer nadenken, ze zich ontworteld voelen, en er niets meer van begrijpen. Het is een collectief zelfbedrog, dus normaal.

Zelfverloochening

De evangelische zelfverloochening is een oproep tot zichzelf vergeten, maar om zichzelf te vergeten moet men eerst zichzelf kennen, anders weet je niet wat je moet vergeten.

Ziekten

Problemen, conflicten, spanningen ontstaan niet door ziekten, maar omgekeerd. Dit verband, wat de mensen eigenlijk allemaal, diep in hun hart, wel weten is door de natuurwetenschappelijke geneeskunde helemaal op de achtergrond gedrongen en dus ook door de zieken en hun omgeving. Altijd wordt de oorzaak buiten de mens gezocht, bacteriën, virussen, voedsel, het weer, kou, tocht, of nog onbekend. Mensen zijn verantwoordelijk voor hun eigen leven en daden, en dus ook de consequenties daarvan, hun ziektesymptomen. Maar de verantwoordelijkheid voor het resultaat wordt doorgeschoven naar de dokter, behept met zijn eigen vooroordelen en theorieën.

Zoeken

"Zoekt en ge zult vinden". Omdat volmaaktheid, heiligheid, apatheia, nirwana, het volmaakte geluk, onbeschrijfelijk, onmededeelbaar is, en je dus niet kunt weten wat je zoekt, gaat het erom dat je weet hoe je moet zoeken. Als je weet hoe het verstopt is weet je hoe je kunt zoeken.


Naar boven

Deel 2

Home