Aantekeningen - deel 3
Besmetting
Toen Cortez de Azteken veroverde, was dat al een decadente cultuur, gebaseerd op macht, slavernij, wreed, oorlogvoerend, dus een rijpe voedingsbodem voor westerse cultuurinvloeden, en de kristallisaties daarvan als besmettelijke ziekten.Boeken
Jacob Brill 1639-1700:
"Quietisties" mysticus en spinozist
De eigenlijke waarheid, het woord gods, was er voor de uiterlijke schrift, want de geest is niet uit de schrift, maar de schrift uit de geest, de waarheid niet uit de schrift, maar de schrift uit de waarheid. Daarom is de schrift niet absoluut noodzakelijk.
De eigenlijke waarheid, het woord gods, was er voor de uiterlijke schrift, want de geest is niet uit de schrift, maar de schrift uit de geest, de waarheid niet uit de schrift, maar de schrift uit de waarheid. Daarom is de schrift niet absoluut noodzakelijk.
Ooit werd gezegd: "Het woord Gods is in ons hart geschreven". Dus daar moet je het lezen, want wie leeft naar een boek kan niet leven naar zijn geweten. De zogenaamde heilige boeken van de diverse godsdiensten zijn slechts in zoverre heilig, dat ze gehandhaafd moeten blijven om de macht van de priesterkasten te waarborgen.
Meister Eckehart: De mens is het
beste boek Gods.
Zarathustra's machtige stroom van zuiver denken (Yasna 51), C. Levi-Strauss' wilde denken, de bron van levend water (Bijbel), zijn allemaal beelden voor het Alweten, dat beteugeld, gestructureerd, gereduceerd, verminkt wordt door het gestructureerde hoofddenken van de mens.
De Papalagi: "De zware ziekte van
het denken"
De Papalagi (blanke) denkt zo veel, dat voor hem het denken tot een gewoonte, een noodzakelijkheid, zelfs tot een dwang werd. Hij moet onophoudelijk denken. (...) Vaak leeft hij alleen met zijn hoofd, terwijl al zijn zinnen diep in slaap liggen. (...) Het denken, de gedachten, dat zijn de vruchten van het denken, houden hem gevangen. Het is een soort roes van zijn eigen gedachten.
De Papalagi (blanke) denkt zo veel, dat voor hem het denken tot een gewoonte, een noodzakelijkheid, zelfs tot een dwang werd. Hij moet onophoudelijk denken. (...) Vaak leeft hij alleen met zijn hoofd, terwijl al zijn zinnen diep in slaap liggen. (...) Het denken, de gedachten, dat zijn de vruchten van het denken, houden hem gevangen. Het is een soort roes van zijn eigen gedachten.
Cultuurziekten
Elk volk dat geïnfiltreerd wordt met de virussen van de westerse cultuur, prestatie, productie, ambitie, vooruitgang, gaat aan onze westerse cultuurziekten ten onder.Conflict
Elk onopgelost conflict in de ouder-kind relatie, maakt het kind gereserveerd, meer op zijn hoede en onechter.Bij een onderzoek van Groen en Bastiaans werd een opvallende stoornis gevonden in de relatie van dauwworm (later astma) patiënten met hun moeder. Deze beleefden hun moeder als dominerend, overbezorgd en liefdevol tiranniek.
Denkbeelden
Kwee Swan Liat: "De mens tussen
mythe en machine"
Denkbeelden vormen een netwerk of rooster, waarmee de mens probeert de werkelijkheid te vangen, te begrijpen. Hij kan netwerken zo spannen, dat hij daarmee de problemen kan oplossen, die van vorige pogingen zijn overgebleven. De mens bedekt de wereld met steeds meer over elkaar liggende netwerken. De wereld wordt daardoor begrijpelijker(?), maar de netwerken maken de werkelijk steeds onzichtbaarder.
Denkbeelden vormen een netwerk of rooster, waarmee de mens probeert de werkelijkheid te vangen, te begrijpen. Hij kan netwerken zo spannen, dat hij daarmee de problemen kan oplossen, die van vorige pogingen zijn overgebleven. De mens bedekt de wereld met steeds meer over elkaar liggende netwerken. De wereld wordt daardoor begrijpelijker(?), maar de netwerken maken de werkelijk steeds onzichtbaarder.
Elk netwerk heeft zijn mazen, waardoor telkens weer brokstukken van de werkelijkheid opduiken, waardoor weer nieuwe problemen ontstaan. De werkelijkheid past in geen enkel systeem, is met geen enkel netwerk te vangen. Elke poging daartoe is hoogmoedig en ijdel.
Dwaling
Voltaire: Correspondentie 1766
Wanneer een oude dwaling eenmaal vaste voet heeft gekregen, gebruikt de politiek haar als een bit, dat het volk zelf in de mond heeft genomen, totdat er een andere waangedachte komt die de eerste verdrijft en en de politiek profiteert van deze laatste dwaling, zoals zij van de eerste heeft gedaan.
Wanneer een oude dwaling eenmaal vaste voet heeft gekregen, gebruikt de politiek haar als een bit, dat het volk zelf in de mond heeft genomen, totdat er een andere waangedachte komt die de eerste verdrijft en en de politiek profiteert van deze laatste dwaling, zoals zij van de eerste heeft gedaan.
Het is altijd het eenvoudige volk geweest, dat niet bij machte was de ingewikkelde bedenksels van de elite te ontzenuwen. Zij zijn altijd gezwicht voor de macht van de kennis, terwijl ze op hun klompen aanvoelden dat ze misleid werden. En nog steeds is dat zo. De elite constateert van tijd tot tijd "dat ze het contact met de basis wat verloren zijn".
Tsjwang Tze
Het eenvoudige eerlijke volk wordt veracht en de schoonschijnende verzinsels van onrustige geesten met graagte opgenomen. Het is de woordenpraal die de wereld in verwarring brengt.
J.J. Rousseau
Ik durf te verklaren, dat de toestand van nadenken tegen de natuur is en dat de mens die nadenkt een ontaard dier is.
Het eenvoudige eerlijke volk wordt veracht en de schoonschijnende verzinsels van onrustige geesten met graagte opgenomen. Het is de woordenpraal die de wereld in verwarring brengt.
J.J. Rousseau
Ik durf te verklaren, dat de toestand van nadenken tegen de natuur is en dat de mens die nadenkt een ontaard dier is.
Nadenken hoort niet bij het Zijn, maar bij een leven met verleden en toekomst. Verleden en toekomst houden het draaiende wiel van het denken op toeren. Wijzen en kleine kinderen zijn geen denkers. Wijzen hebben zolang nagedacht tot ze klaar waren, tot ze volledig afgerekend hadden met hun verleden, dus ook hun toekomst. Kleine kinderen denken nog niet na, dat wiel is nog niet op gang gebracht. Daarom staat er geschreven: "Zo ge niet wordt gelijk kleine kinderen, zult ge het koninkrijk niet binnen gaan."
Eisen
Mensen kunnen het leven niet meer aan, wordt er dan gezegd. Maar het zijn de eisen, wetten, normen en verwachtingen, die anderen aan hen stellen, of die ze van zichzelf hebben geleerd te eisen, die ze net meer aankunnen. Ze kunnen de rol die ze op zich genomen hebben niet meer mee spelen.Epidemieën
De Indianen in Noord Amerika, die niet geassimileerd zijn, en het eenvoudige rechte pad van hun vaderen nog steeds proberen te bewandelen, zijn gespaard gebleven voor epidemieën. Degenen die zich aangepast hebben zijn gedecimeerd.Gek
Jung (Gesprekken met dokter Evans)
Het archetype is een kracht. Het is autonoom en kan u plotseling overvallen. Het is de biologische organisatie van ons psychisch functioneren, op de zelfde manier als onze biologische en fysiologische functies op een model gebaseerd zijn. De mens heeft een patroon, een vorm die hem specifiek mens maakt en zonder dewelke geen mens geboren wordt. Omdat wij door onze zintuigen aan de buitenkant van onszelf leven, zijn wij ons die dingen totaal onbewust. Indien de mens in staat zou zijn in zichzelf te kijken, zou hij het ontdekken. Wanneer in onze tijd een mens dat ontdekt, denkt hij dat hij gek is, werkelijk gek.
Herman Hesse: uit "Prooi van heimwee", gedichten
Inkeer is de weg tot zijn
leer te schouwen, leer te lezen!
keer naar binnen: 't al wordt schijn
keer naar binnen: schijn wordt wezen
Het archetype is een kracht. Het is autonoom en kan u plotseling overvallen. Het is de biologische organisatie van ons psychisch functioneren, op de zelfde manier als onze biologische en fysiologische functies op een model gebaseerd zijn. De mens heeft een patroon, een vorm die hem specifiek mens maakt en zonder dewelke geen mens geboren wordt. Omdat wij door onze zintuigen aan de buitenkant van onszelf leven, zijn wij ons die dingen totaal onbewust. Indien de mens in staat zou zijn in zichzelf te kijken, zou hij het ontdekken. Wanneer in onze tijd een mens dat ontdekt, denkt hij dat hij gek is, werkelijk gek.
Herman Hesse: uit "Prooi van heimwee", gedichten
Inkeer is de weg tot zijn
leer te schouwen, leer te lezen!
keer naar binnen: 't al wordt schijn
keer naar binnen: schijn wordt wezen
Geluk
Door de buitenshuis werkende vader is de moeder de opvoedster van de kinderen. Zij is de centrale regelende dominerende figuur die de orde en regels in huis bepaalt. My home is my castle, waar zij de scepter zwaait. Zij is de zorgzame voor iedereen klaarstaande, de thuisbasis voor kinderen en echtgenoot die hun strijd in de boze buitenwereld strijden. Terwijl de mannen de buitenwereld regeren, regeren zij het gezin. In een patriarchale maatschappij heerst een matriarchaat in de gezinnen.Altijd zeggen vrouwen als ze het over hun echtgenoot hebben: "het is alsof ik er een kind bij heb", nooit andersom. Onze man-vrouw relaties zijn in wezen verkapte moeder-kind relaties.
S. Freud
Het enige wat je als therapeut kunt bereiken is dat mensen van neurotisch ongelukkig, gewoon ongelukkig worden.
Het enige wat je als therapeut kunt bereiken is dat mensen van neurotisch ongelukkig, gewoon ongelukkig worden.
Dus ook: Het enige wat je als arts kunt bereiken is dat mensen van ziek en ongelukkig, gewoon ongelukkig worden.
George Orwell
De grootste bedreiging voor deze maatschappij zijn gelukkige mensen.
De grootste bedreiging voor deze maatschappij zijn gelukkige mensen.
Gelukkig zijn is namelijk heel onpraktisch en rampzalig voor deze consumptie-, weggooi- en prestatiemaatschappij.
Geschiedschrijving
Tsjwang Tze: "De oorspronkelijke
tijden"
In de eeuw van de volmaakte deugd werd er geen waarde gehecht aan kennis en men gebruikte geen knappe mensen. De vorsten waren als de hoge takken der bomen en het volk als de herten des wouds. Zij waren rechtuit en stipt zonder te weten, dat dit plichtmatigheid was. Zij hielden van elkaar zonder te weten dat dit menslievendheid was. Zij waren eerlijk en trouw, zonder te weten dat dit rechtschapenheid was. Zij vervulden hun beloften zonder te weten dat dit goede trouw was. In hun eenvoud hielpen zij elkander zonder te weten, dat dit behulpzaamheid was. Daarom lieten hun daden geen sporen achter en werd hun geschiedenis niet opgetekend.
In de eeuw van de volmaakte deugd werd er geen waarde gehecht aan kennis en men gebruikte geen knappe mensen. De vorsten waren als de hoge takken der bomen en het volk als de herten des wouds. Zij waren rechtuit en stipt zonder te weten, dat dit plichtmatigheid was. Zij hielden van elkaar zonder te weten dat dit menslievendheid was. Zij waren eerlijk en trouw, zonder te weten dat dit rechtschapenheid was. Zij vervulden hun beloften zonder te weten dat dit goede trouw was. In hun eenvoud hielpen zij elkander zonder te weten, dat dit behulpzaamheid was. Daarom lieten hun daden geen sporen achter en werd hun geschiedenis niet opgetekend.
Alles wat je ten koste van een ander doet, krijg je vroeg of laat op je brood en is dus niet in je eigen belang.
Willem Elschot:
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren.
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren.
Dus ook: Tussen werkelijkheid en wereld staan wetten in de weg en praktische bezwaren.
Gezin
Een gezin is een gesloten systeem. Een netwerk van elkaar beïnvloedende en van elkaar afhankelijke en op elkaar reagerende individuen. Ieder neemt de plaats in die hem door de anderen wordt toebedeeld. Elk gezin heeft zijn eigen onuitgesproken regels, communicatie-spelletjes, waardoor elk gezinslid weet waar hij aan toe is. Als onder druk van omstandigheden het evenwicht verstoord wordt, krijgt het systeem een symptoom. Het gezin wordt ziek en een van de leden wordt symptoomdrager. In hem ontlaadt zich de spanning, en beladen met het symptoom, ontstaat er een nieuw evenwicht. In het systeem heeft zich inmiddels de arts ingevoegd, die het symptoom probeert weg te werken. Bestempelt hij het symptoom tot chronisch, dan leert het gezin ermee leven. In het nieuwe evenwicht hoort een patiënt, en alle leden passen zich aan, waardoor de patiënt patiënt moet blijven. Kinderen die in zo'n gezin opgevoed worden, hebben een ziek makende en houdende communicatie. Dat is voor hen een bekend gegeven, waar de latere partnerkeuze door bepaald wordt.Wanneer een van de leden zich uit het netwerk probeert te bevrijden, het spel niet meer mee wil spelen, dreigt het evenwicht van binnen uit verstoord te worden. De anderen zullen alle pogingen in het werk stellen om de spelbreker weer op zijn plaats in het gareel te krijgen.
Helpen
Thales van MIlete
Het moeilijkst is zichzelf te kenen, het gemakkelijkst anderen raad te geven.
Het moeilijkst is zichzelf te kenen, het gemakkelijkst anderen raad te geven.
Het is inderdaad zo vreselijk eenvoudig om anderen te vertellen hoe ze moeten leven, om adviezen te geven, wat ze wel en niet moeten doen. Het is zo arrogant om de pretentie te hebben, dat je weet wat goed is voor een ander, en toch zijn daar overal mensen dag in dag uit mee bezig. Politici, hulpverleners, geestelijke leiders, allemaal blinden die blinden leiden.
Tsjwang Tze
Maar waar ge uzelf niet op orde kunt brengen, waar zoudt ge dan de tijd vandaan moeten halen om de wereld te regelen?
Maar waar ge uzelf niet op orde kunt brengen, waar zoudt ge dan de tijd vandaan moeten halen om de wereld te regelen?
Historie
Charles Lyell
De sleutel van het verleden ligt in het heden en niet andersom.
De sleutel van het verleden ligt in het heden en niet andersom.
Wroeten in het verleden om te weten waarom je geworden bent zoals je nu bent is zoiets als de bouwtekeningen en het draaiboek van de bouw bestuderen om erachter te komen waar en wanneer de fouten zijn gemaakt. Een onzinnige en omslachtige bezigheid. Het gaat er niet alleen om de scheuren in het ondeugdelijke bouwwerk te repareren, maar het moet afgebroken worden. Dan moet je het bouwwerk zelf in ogenschouw nemen en stukje voor stukje voorzichtig afbreken. Dan moet je naar jezelf kijken hoe je het leven leeft, en obstakel voor obstakel opruimen.
Hoe weet ik dat mijn "zonden" vergeven zijn? Doordat ik ze niet meer doe. Als je in bepaalde situaties altijd boos werd, en je begrijpt op gegeven moment je eigen aandeel daarin, komt het nooit meer terug. Het deel van je verleden, wat daarmee te maken had, verdwijnt eveneens. Begrijpen is vergeven.
Het heden wordt bepaald door onbegrepen (onverwerkte) gebeurtenissen uit het verleden. Analoge situaties, gebeurtenissen in het nu, roepen als 'triggerpoint' het verleden weer op en geven onrust en een niet adequate reactie. Als je niets zit te doen en je wordt onrustig, dan is het beeld opgedoemd van vader, die altijd zei: ga toch iets doen. Die angst bepaalt de onrust van nu. Vraag je bij alles af waarom je het doet, maar bekijk eerst hoe je het doet. Luister naar wat je zegt, ontzenuw je eigen automatismen.
Spinoza
De gelukzaligheid is niet de beloning van de deugd, maar de deugd zelf.
Paolo Freire
De existentiële situatie is voor de mens een compacte ondoorzichtige werkelijkheid.
De gelukzaligheid is niet de beloning van de deugd, maar de deugd zelf.
Paolo Freire
De existentiële situatie is voor de mens een compacte ondoorzichtige werkelijkheid.
De mens is zo aangepast aan een ondoorzichtige maatschappij, dat hij voor zichzelf ook ondoorzichtig is geworden. De maatschappij zit vol tegenstrijdigheden, hij dus ook. Terwijl hij toch een normaal aangepast gedrag vertoont, stoot hij doorlopend zijn hoofd. Maar omdat hijzelf okay is is het altijd de ander, de maatschappij die het hem flikt. Doorlopend houdt hij zichzelf voor de gek, maar omdat iedereen het doet, of er altijd wel een groepering is die in dezelfde waan verkeert, kan hij zijn gedrag goedpraten. Anderen doen dat ook. Normen zijn rationeel bepaalde belangen verdedigende groepsnormen.
Kinderen
Hella Haase: "Zelfportret als
legkaart"
De kinderen zijn niet alleen lichamelijke voortzettingen van ons leven, zij zijn oneindig veel meer dan ons vlees en bloed. In hun wezen lezen wij, als het ware in spiegelschrift, wat wij zelf zijn. Het is heilzaam zich rekenschap te geven van het feit, dat onze kinderen niet in de waarachtige zin van het woord leven, dat wil zeggen groeien kunnen voordat zij klaar zijn met ons in hen. Dit beeld van de opeenvolging der generaties, een reeks die zich in het duister van de tijd verliest, ouders, kinderen, kleinkinderen, tot in het oneindige bezig elkaar de last door te geven, die ieder van de voorgangers heeft ontvangen, vermeerderd met eigen onlust, soms door de individuele werkzaamheid in gewicht verminderd. Wij kunnen onze kinderen geen groter dienst bewijzen dan door onze bagage op vodden en oud roest te sorteren.
Kahlil Gibran: "De profeet"
En hij zeide: "Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van 's leven hunkering naar zichzelf. Ze komen door je, maar zijn niet van je, en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. Je moogt hen geven van je liefde, maar niet van je gedachten. Je moogt hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen, want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Je moogt proberen hen gelijk te worden, maar tracht hen niet aan je gelijk te maken".
Tswang Tze
Uw zonen en kleinzonen zijn niet van uzelf. Zij zijn afwerpsels, u toevertrouwd door Hemel en Aarde.
De kinderen zijn niet alleen lichamelijke voortzettingen van ons leven, zij zijn oneindig veel meer dan ons vlees en bloed. In hun wezen lezen wij, als het ware in spiegelschrift, wat wij zelf zijn. Het is heilzaam zich rekenschap te geven van het feit, dat onze kinderen niet in de waarachtige zin van het woord leven, dat wil zeggen groeien kunnen voordat zij klaar zijn met ons in hen. Dit beeld van de opeenvolging der generaties, een reeks die zich in het duister van de tijd verliest, ouders, kinderen, kleinkinderen, tot in het oneindige bezig elkaar de last door te geven, die ieder van de voorgangers heeft ontvangen, vermeerderd met eigen onlust, soms door de individuele werkzaamheid in gewicht verminderd. Wij kunnen onze kinderen geen groter dienst bewijzen dan door onze bagage op vodden en oud roest te sorteren.
Kahlil Gibran: "De profeet"
En hij zeide: "Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van 's leven hunkering naar zichzelf. Ze komen door je, maar zijn niet van je, en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. Je moogt hen geven van je liefde, maar niet van je gedachten. Je moogt hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen, want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Je moogt proberen hen gelijk te worden, maar tracht hen niet aan je gelijk te maken".
Tswang Tze
Uw zonen en kleinzonen zijn niet van uzelf. Zij zijn afwerpsels, u toevertrouwd door Hemel en Aarde.
Kinderen nemen
Mensen willen of nemen een kind, maar hoe kun je iets willen wat je gegeven wordt? Altijd spelen egoïstische motieven een rol bij het willen van kinderen. Geen kind vraagt erom om geboren te worden in deze waanzinnige wereld. Bovendien getuigt het van arrogantie om te menen, dat kinderen het bij jou goed zullen hebben. Hoe meer je je best doet om kinderen te krijgen, hoe groter de kans dat het niet lukt. Hoe langer het wachten duurt, hoe groter de obsessie wordt, hoe kleiner de kans om zwanger te raken. Pas als je het willen opgeeft, de gynaecologen met hun kunsten laat, of bijvoorbeeld de aandacht op adoptie richt, keert de rust weer wat terug, en zwangerschap. Maar helaas de kinderen, waar zoveel moeite voor gedaan is, zij worden als kostbaar bezit bewaakt, zij lijden onder de overbezorgde ouders, met alle symptomen van dien. Het lijkt zo te getuigen van naastenliefde om kinderen uit een arm land te adopteren. Maar eerst heeft het het (neo)kolonialisme de rotzooi helpen aanrichten, en vervolgens klaagt de westerling ach en wee over die zielige kindertjes, die het in het westen zoveel beter zouden hebben.Natuurtoestand
Spinoza: "Ethica"
In de natuurstaat kan niets bestaan, dat goed of kwaad genoemd kan worden met algehele toestemming, daar ieder mens in de natuurstaat alleen te rade gaat met zijn eigen oordeel en voorzover het ten opzichte van zijn eigenbelang zin heeft, uitmaakt wat goed of kwaad is en door geen enkele wet gehouden is door iemand anders dan zichzelf alleen te gehoorzamen. In de natuurtoestand is dus ook geen zonde denkbaar.
In de natuurstaat kan niets bestaan, dat goed of kwaad genoemd kan worden met algehele toestemming, daar ieder mens in de natuurstaat alleen te rade gaat met zijn eigen oordeel en voorzover het ten opzichte van zijn eigenbelang zin heeft, uitmaakt wat goed of kwaad is en door geen enkele wet gehouden is door iemand anders dan zichzelf alleen te gehoorzamen. In de natuurtoestand is dus ook geen zonde denkbaar.
De mensen, die goed zijn uit redelijke overwegingen, dat wil zeggen, mensen die onder leiding van de rede zoeken wat nuttig voor hen is, begeren niets voor zichzelf, wat zij ook niet voor hun medemensen begeren.
Onrechtvaardigheid
Iedereen heeft iedereen nodig. Ouders kinderen, hulpverleners slachtoffers, geestelijke leiders goedgelovigen, werkgevers werknemers, en omgekeerd. Iedereen is afhankelijk van iedereen, iedereen bemoeit zich met iedereen. En iedereen dwaalt, maar heeft geleerd dat dat nu eenmaal zo is. Dat verdriet, pijn, ziekte, zorgen, spanningen en problemen nu eenmaal bij het leven horen, terwijl ze in wezen slechts tekenen van ontaarding zijn. Al die symptomen horen bij het leven in een onrechtvaardige wereld, waarin iedereen de wrange vruchten plukt van het meedoen aan een onrechtvaardig spel.Ontaarding
Uit de ziektestatistieken van elk land en volk, de hoeveelheid artsen en ziekenhuizen, kun je de mate van ontaarding, vervreemding, aflezen. Aan de kinderziekten en sterfte, hoe ouders met kinderen omgaan.Ontwikkelingshulp
Het is paradoxaal dat het westen eerst als kolonist komt om te roven, vervolgens in het kielzog de missionarissen meeneemt om het volk rijp te maken voor onze cultuur, en tot slot de artsen stuurt om de ellende die inmiddels is aangericht te verzachten. En iedereen vindt het prachtig en edelmoedig.Recht en onrecht
Spinoza: "Ethica Deel 4, Het
menselijke knechtschap"
Geen enkele aandoening kan worden bedwongen dan alleen door een sterkere en tegenovergestelde, en ieder ziet af van kwaad doen uit vrees voor een groter kwaad. Op deze wet nu kan een gemeenschap worden gegrondvest, indien zij slechts het recht om zich te wreken en over goed en kwaad te oordelen, dat ieder individu afzonderlijk bezat, zichzelf voorhoudt en dus het recht heeft een gemeenschappelijke levenswijze voor te schrijven en wetten uit te vaardigen, die zij niet door de Rede, welke de hartstochten niet kan bedwingen maar door bedreigingen handhaaft. Zulk een gemeenschap nu, op wet en macht om zich te handhaven gegrond noemt men een staat, en hen die door haar "recht" worden beschermd staatsburgers, waaruit wij gemakkelijk kunnen inzien, dat er in de natuurtoestand niets is, dat naar het oordeel van allen goed of kwaad is, aangezien eenieder die in de natuurtoestand verkeert, alleen met zijn eigenbelang te rade gaat en naar zijn eigen inzicht en zover het ten opzichte van zijn eigenbelang zin heeft, uitmaakt wat goed of kwaad is en door geen enkele wet gehouden is iemand anders dan alleen zichzelf alleen te gehoorzamen. In de natuurtoestand is dus ook geen zonde denkbaar (immers de enige zonde is het afwijken van de natuurstaat) wel echter in de burgerlijke staat waar bij gemeenschappelijk (tenminste voor en door de elite) besluit wordt vastgesteld wat goed en kwaad is en ieder is gehouden de staat te gehoorzamen. "Zonde" is dus niets anders dan ongehoorzaamheid (aan wetten, normen en tradities), die alleen door het recht van de staat wordt gestraft. Gehoorzaamheid daarentegen strekt de burger tot verdienste, omdat hij daardoor waardig wordt geacht de voordelen van de staat te genieten (materieel, eer, roem, status).
Voorts is in de natuurtoestand niemand met algemene toestemming "Heer" van iets evenmin als er in de natuur iets bestaat, waarvan men zou kunnen zeggen, dat het deze en niet gene mens toebehoort. Maar alles is er van allen, zodat er in de natuurtoestand ook geen verlangen denkbaar is om ieder het zijne te geven, of om een ander te ontroven wat hem toebehoort. Hetgeen wil zeggen, dat er in de natuurstaat niets gebeurt, dat recht of onrecht kan worden genoemd. Wel echter in de burgerlijke staat, waar met algemene (?) instemming wordt uitgemaakt wat van deze en van gene is. Waaruit blijkt dat recht en onrecht zonde en verdienste begrippen van buitenaf zijn, maar geen eigenschappen die het wezen van de Geest uitdrukken.
Geen enkele aandoening kan worden bedwongen dan alleen door een sterkere en tegenovergestelde, en ieder ziet af van kwaad doen uit vrees voor een groter kwaad. Op deze wet nu kan een gemeenschap worden gegrondvest, indien zij slechts het recht om zich te wreken en over goed en kwaad te oordelen, dat ieder individu afzonderlijk bezat, zichzelf voorhoudt en dus het recht heeft een gemeenschappelijke levenswijze voor te schrijven en wetten uit te vaardigen, die zij niet door de Rede, welke de hartstochten niet kan bedwingen maar door bedreigingen handhaaft. Zulk een gemeenschap nu, op wet en macht om zich te handhaven gegrond noemt men een staat, en hen die door haar "recht" worden beschermd staatsburgers, waaruit wij gemakkelijk kunnen inzien, dat er in de natuurtoestand niets is, dat naar het oordeel van allen goed of kwaad is, aangezien eenieder die in de natuurtoestand verkeert, alleen met zijn eigenbelang te rade gaat en naar zijn eigen inzicht en zover het ten opzichte van zijn eigenbelang zin heeft, uitmaakt wat goed of kwaad is en door geen enkele wet gehouden is iemand anders dan alleen zichzelf alleen te gehoorzamen. In de natuurtoestand is dus ook geen zonde denkbaar (immers de enige zonde is het afwijken van de natuurstaat) wel echter in de burgerlijke staat waar bij gemeenschappelijk (tenminste voor en door de elite) besluit wordt vastgesteld wat goed en kwaad is en ieder is gehouden de staat te gehoorzamen. "Zonde" is dus niets anders dan ongehoorzaamheid (aan wetten, normen en tradities), die alleen door het recht van de staat wordt gestraft. Gehoorzaamheid daarentegen strekt de burger tot verdienste, omdat hij daardoor waardig wordt geacht de voordelen van de staat te genieten (materieel, eer, roem, status).
Voorts is in de natuurtoestand niemand met algemene toestemming "Heer" van iets evenmin als er in de natuur iets bestaat, waarvan men zou kunnen zeggen, dat het deze en niet gene mens toebehoort. Maar alles is er van allen, zodat er in de natuurtoestand ook geen verlangen denkbaar is om ieder het zijne te geven, of om een ander te ontroven wat hem toebehoort. Hetgeen wil zeggen, dat er in de natuurstaat niets gebeurt, dat recht of onrecht kan worden genoemd. Wel echter in de burgerlijke staat, waar met algemene (?) instemming wordt uitgemaakt wat van deze en van gene is. Waaruit blijkt dat recht en onrecht zonde en verdienste begrippen van buitenaf zijn, maar geen eigenschappen die het wezen van de Geest uitdrukken.
Rollen
Om de "lieve vrede" zegt niemand echt wat hij denkt. Het leven is daardoor verworden tot een gigantisch toneelspel, met de "verworvenheden" van de cultuur, alles wat door mensenhanden gemaakt is, als coulissen en toneelattributen. Met de maatschappelijke regels, wetten en normen als scenario. En iedereen speelt het bizarre spel om de macht mee. Een hoogmoedig oneerlijk spel met alleen maar verliezers. Iedereen gaat er vroeg of laat aan kapot. Iedereen moet iets worden, zich een masker aanmeten om het spel op leven en dood mee te mogen spelen. Kleine kinderen worden uit hun paradijs gehaald en opgevoed en geschoold voor een rol in de tragedie en geleerd het nog normaal te vinden ook. De wijze, die zich ontdaan heeft van zijn maskerade, ontwaakt is uit zijn slaap, weer is geworden als een kind, hervindt zich temidden van een toneelspelende menigte. Hij doorziet het spel.Schrift
Woorden en geschriften zijn slechts de droesem van gedachten en beelden. Uit die droesem de oorspronkelijke gedachte of beeld weer pogen af te leiden, is even onmogelijk als uit een voetafdruk een beeld te vormen van de persoon die hem afdrukte. Uit het bestuderen van geschriften van wijzen is nog nooit iemand wijzer geworden.Schrijven
Een verhaal schrijven, een betoog houden, veronderstelt samenhang en structuur, maar die structuur is, gemeten naar de werkelijkheid altijd een verzinsel, dat afhankelijk is van een aangenomen vast punt. Het zijn de vooroordelen van de schrijver, die de structuur van zijn verhaal bepalen, het is zijn visie op de werkelijkheid. Schrijven is dus een soort exhibitionisme van je eigen vooroordelen, waar je in deze maatschappij nog geld mee kunt verdienen ook. En degenen die het fraaist hun vooroordelen verpakken krijgen een prijs. Schrijvers bestaan dankzij een problematische wereld vol met problematische mensen.Plato: Phaedrus "De mythe van
Theuth
Toen zij aan het schrift toekwamen zei Theuth: "Dit, o koning is de wetenschap, die zal maken dat de Egyptenaren wijzer worden en dat hun geheugen gescherpt wordt, want deze uitvinding is een tovermiddel voor geheugen en wijsheid". Maar koning Thamos antwoordde: "O vindingrijke Theuth, de een is in staat uitvindingen te doen, maar de ander moet beoordelen hoe schadelijk of nuttig deze zijn voor hen die er gebruik van zullen maken. Zo is het ook in hun geval als vader van het schrift. Uit genegenheid voor uw vinding, schrijft ge er een kwaliteit aan toe die het niet heeft. Uw uitvinding zal immers vergetelheid brengen in de geest van hen die er gebruik van maken, omdat zij hun geheugen niet meer zullen gebruiken. Want door hun vertrouwen in het schrift zoeken zij door middel van vreemde tekens hun geheugen buiten zichzelf, en niet door het oefenen van hun eigen geheugen binnen zichzelf. Gij hebt dus niet een middel tot herinneren gevonden maar tot onthouden. Gij verschaft uw leerlingen de schijn van wijsheid, maar niet de waarheid, want als zij veel gelezen hebben zonder onderricht, zullen zij de indruk maken veel te weten, terwijl zij over het geheel genomen onwetend zijn en lastig in de omgang, omdat zij in plaats van wijs waanwijs geworden zijn."
Toen zij aan het schrift toekwamen zei Theuth: "Dit, o koning is de wetenschap, die zal maken dat de Egyptenaren wijzer worden en dat hun geheugen gescherpt wordt, want deze uitvinding is een tovermiddel voor geheugen en wijsheid". Maar koning Thamos antwoordde: "O vindingrijke Theuth, de een is in staat uitvindingen te doen, maar de ander moet beoordelen hoe schadelijk of nuttig deze zijn voor hen die er gebruik van zullen maken. Zo is het ook in hun geval als vader van het schrift. Uit genegenheid voor uw vinding, schrijft ge er een kwaliteit aan toe die het niet heeft. Uw uitvinding zal immers vergetelheid brengen in de geest van hen die er gebruik van maken, omdat zij hun geheugen niet meer zullen gebruiken. Want door hun vertrouwen in het schrift zoeken zij door middel van vreemde tekens hun geheugen buiten zichzelf, en niet door het oefenen van hun eigen geheugen binnen zichzelf. Gij hebt dus niet een middel tot herinneren gevonden maar tot onthouden. Gij verschaft uw leerlingen de schijn van wijsheid, maar niet de waarheid, want als zij veel gelezen hebben zonder onderricht, zullen zij de indruk maken veel te weten, terwijl zij over het geheel genomen onwetend zijn en lastig in de omgang, omdat zij in plaats van wijs waanwijs geworden zijn."
Spierspanning
Bij volkomen ontspannen mensen, kleine kinderen, natuurvolken, die zich uit het keurslijf van de cultuur hebben losgemaakt of daar nog niet inzitten, heerst een ideale spierspanning.Bij gespannen, verkrampt, rigide levende mensen, is de grondspanning hoger, de bewegingen houteriger, minder soepel. Als de spanning te hoog wordt kan zich dat uiten in bijvoorbeeld rugklachten. De chronische te hoge druk op de tussenwervel schijven kan uiteindelijk leiden tot een hernia. Die opereren we dus en nemen de oorzaak daarmee niet weg.
Een te lage spanning, bij opgroeiende kinderen die zich geen houding kunnen geven, geeft houdingsafwijkingen, slungelig bewegen.
Aan de manier waarop mensen zich bewegen, dansen, kun je zien hoe rigide ze in hun denken zijn.
Han Fortmann
Kramp is het kenmerk van de neurose. Kramp is gespannen vasthouden, niet kunnen loslaten en vergeven.
Iedere ziekte, iedere neurose, bewijst dat er een eisende natuur bestaat en is een protest van die natuur, die geweld wordt aangedaan.
Kramp is het kenmerk van de neurose. Kramp is gespannen vasthouden, niet kunnen loslaten en vergeven.
Iedere ziekte, iedere neurose, bewijst dat er een eisende natuur bestaat en is een protest van die natuur, die geweld wordt aangedaan.
Valium en alcohol werken ontremmend, verminderen de spanning, dus ook de spierspanning.
Symptomen
Als mensen een symptoom krijgen willen ze weten wat het is, het moet een naam hebben want ze willen weten, "waar ze aan toe zijn". Het is deze geneeskunde, die de vraag, waarom juist deze mens, op dit moment, dit symptoom krijgt, altijd zorgvuldig uit de weg is gegaan, die de mensen heeft afgeleerd deze vraag te stellen.In 1925 heeft Tendeloo, voorzitter van de KNMG, verboden de vraag "waartoe" te stellen. Dat was het spook van het vitalisme, wat ten ene malen niet thuis hoorde in een natuurwetenschap, die slechts met het causaliteitsbeginsel rekening mag houden. De vraag waartoe is ten ene malen onwetenschappelijk en dient in de wetenschap vermeden te worden. Het is de vraag die de basis van de geneeskunde aantast, en het bolwerk van de beterweters zou kunnen doen instorten.
R.H. van de Hoofdakker: "Het
bolwerk van de betweters"
Onze (van de artsenkaste) ethiek is er een vergelijkbaar met die van bijvoorbeeld de Rooms Katholieke kerk, die opkomt voor de armen maar zichzelf volvreet, die opkomt voor de vrede maar de kanonnen zegent. De ethiek kortom van de heersende klasse: wij bemoeien ons niet met politiek, wij doen ons werk en ze zoeken het maar uit. Wij buigen ons over de dood, hoe die ook veroorzaakt wordt.
Onze (van de artsenkaste) ethiek is er een vergelijkbaar met die van bijvoorbeeld de Rooms Katholieke kerk, die opkomt voor de armen maar zichzelf volvreet, die opkomt voor de vrede maar de kanonnen zegent. De ethiek kortom van de heersende klasse: wij bemoeien ons niet met politiek, wij doen ons werk en ze zoeken het maar uit. Wij buigen ons over de dood, hoe die ook veroorzaakt wordt.
Tranendal
In de grijze oudheid werd genezing als een verrijzenis uit de dood beschouwd. De mens, en met name de zieke mens, bevond zich in de macht van de dood, en bevrijding daaruit was zijn terugkeer tot het leven.De taak van Asklepios was niet het herstellen van de gezondheid, maar het teniet doen van de macht van de dood, de opwekking uit de dood. Daarom moest Asklepios in het dodenrijk wonen. Hij zondigde tegen Hades, omdat hij hem zijn onderdanen ontroofde.
Evangelie van Nicodemus
De Heer plaatste zijn kruis in het midden van de onderwereld, hetwelk een teken is der overwinning en tot eeuwigheid zal blijven.
Evangelie van Petrus
En zij hoorden een stem uit de hemel, zeggende: "Hebt gij de doden gepredikt?"
De Heer plaatste zijn kruis in het midden van de onderwereld, hetwelk een teken is der overwinning en tot eeuwigheid zal blijven.
Evangelie van Petrus
En zij hoorden een stem uit de hemel, zeggende: "Hebt gij de doden gepredikt?"
Kerk en wetenschap zijn nu de alles ziende koppen van de hellehond Cerberus, die ervoor waken dat er niemand uit het tranendal ontsnapt.
Het mythisch verhaal van Asklepios is analoog aan het mythisch verhaal van Jezus.
Het evangelie is oorspronkelijk een beschrijving van de weg tot bevrijding uit de onderwereld, verpakt in een mythisch allegorisch verhaal. De kerk heeft van de mythe een historische gebeurtenis gemaakt, en van de weg een mythe.
Met evenveel redenen zou je een religie kunnen ophangen aan het sprookje van sneeuwwitje en het ritueel afstemmen op het verhaal. De boze stiefmoeder is dan Satan, de prins de messias enzovoort.
Vrijheid
Nog steeds leven de mensen of de leuze geldt: "Arbeit macht frei" (Auschwitz). Arbeid geeft de vrijheid om te consumeren wat de mensen eerst produceren. Maar alleen een opgeven van je vooroordelen, behoeften, gehechtheden, afhankelijkheid, het besef dat je vuile handen hebt, maakt vrij. Dat maakt je innerlijk vrij in een uiterlijk onvrij bestaan. Dan doorzie je het spel wat je altijd met jezelf hebt gespeeld en hebt laten spelen, maar besef je dat je daar voorlopig mee door moet gaan, omdat anderen dat van je eisen. Maar dan heb je er geen last meer van. Dan leef je als een eenling in een bizarre wereld. Alleen als je op je plaats blijft kun je de mensen voorzichtig laten zien, wat voor domme dingen ze in hun onwetendheid doen. Argeloos als een duif, listig als een slang.Weten
Lou de Palingboer: toespraak 1957
Het weten is het licht en de denker is de duisternis, en weten gaat over naar het Al. Alwetend hoeft niet te denken, want het is licht. Daarom gaat hij uit het Al weten. Dan gaat hij spreken uit het onmiddellijke weten. Als gij bij het weten blijft, is het hoofd leeg.
Het weten is het licht en de denker is de duisternis, en weten gaat over naar het Al. Alwetend hoeft niet te denken, want het is licht. Daarom gaat hij uit het Al weten. Dan gaat hij spreken uit het onmiddellijke weten. Als gij bij het weten blijft, is het hoofd leeg.
Ziek
Gelukkige tevreden mensen worden niet ziek. Dat hadden de Essenen, Therapeuten* en Apostelen begrepen. Zij bestreden geen symptomen, maar wezen de dwalende zieke mens de weg naar heelheid, gelukzaligheid, zelfgenoegzaamheid.*De Therapeuten was in de tijd van Philo een sektarische gemeenschap, levend op het platteland in Egypte, die mensen genas, door ze de weg terug te wijzen en waaruit uiteindelijk het Thomasevangelie is voortgekomen.
Ziektepatroon
Buitenlanders die immigreren en de gewoontes, normen en regels van onze cultuur overnemen, assimileren en zich aanpassen, nemen onze ziekten over.In elke cultuur hebben de Joden altijd een aantal "eigen" ziekten behouden. Zoals bepaalde ziekten in bepaalde klassen frequenter voorkomen dan in andere, zoals gediscrimineerde groepen, roodharigen, homofielen, zwarten, hun eigen leefpatroon, zelfbeeld, dus ziektepatroon hebben.
Ziekteverwekkers
Viktor von Weizsäcker: "Der
kranke mensch" 1947
De wetenschap en het eenvoudige volk zijn met elkaar in tegenspraak. Het ervaren dat zorg, opwinding en tenslotte ook ergernis en onaangenaamheden een mens ziek kunnen maken is zeer verbreid. Waarom eigenlijk niet? Alleen in het wetenschappelijke gilde is het zo gelegen dat de "psychogenie" van een angina, een pneumonie, een attaque of een diabetes als dubieus en onwaarschijnlijk wordt beschouwd en dat het sensatie verwekt wanneer een wetenschappelijk onderzoek dit poneert.
Marcus 7:15
Niets, dat van buiten de mens in hem komt, kan hem onrein (ziek) maken, maar hetgeen uit de mens naar buiten komt, dat is het dat hem onrein maakt.
21: Want van binnenuit, uit het hart (het denken) der mensen komen de kwade overleggingen, hoererij, diefstal, moord, echtbreuk, hebzucht, boosheid, list, onmatigheid, een boos oog, godslastering, overmoed, onverstand. Al die slechte dingen komen van binnenuit naar buiten en maken de mens onrein (ziek).
De wetenschap en het eenvoudige volk zijn met elkaar in tegenspraak. Het ervaren dat zorg, opwinding en tenslotte ook ergernis en onaangenaamheden een mens ziek kunnen maken is zeer verbreid. Waarom eigenlijk niet? Alleen in het wetenschappelijke gilde is het zo gelegen dat de "psychogenie" van een angina, een pneumonie, een attaque of een diabetes als dubieus en onwaarschijnlijk wordt beschouwd en dat het sensatie verwekt wanneer een wetenschappelijk onderzoek dit poneert.
Marcus 7:15
Niets, dat van buiten de mens in hem komt, kan hem onrein (ziek) maken, maar hetgeen uit de mens naar buiten komt, dat is het dat hem onrein maakt.
21: Want van binnenuit, uit het hart (het denken) der mensen komen de kwade overleggingen, hoererij, diefstal, moord, echtbreuk, hebzucht, boosheid, list, onmatigheid, een boos oog, godslastering, overmoed, onverstand. Al die slechte dingen komen van binnenuit naar buiten en maken de mens onrein (ziek).
Omdat in onze cultuur beheersing, je niet laten gaan, flink zijn, prijzenswaardige eigenschappen zijn, komen doorgaans dit soort zaken niet eens meer naar buiten, maar verrichten achter een onbewogen masker hun destructieve werk.
Als niets wat van buiten de mens in hem komt hem onrein kan maken, kan ook niets wat van buiten in hem komt hem rein maken. Dus gezond eten, geneesmiddelen zijn van geen enkel nut. Zij bestrijden alleen een symptoom van een bepaalde manier van leven, waardoor de mens ongestoord deze leefwijze kan continueren.
Zien en denken
Mensen misbruiken hun ogen. Ze zien nooit het geheel, maar ze zien mussen, beuken, bergen. Ze zien begrippen. Ze hebben geleerd om te denken en te spreken in begrippen. Dat is een product van hun rationalistische opvoeding. Van nature denken en dromen mensen in beelden. Primitieven, wijzen en kinderen spreken daarom in gelijkenissen. Begrippen reduceren de volheid van het beeld en worden gekleurd door ieders eigen gekleurde gedachtenwereld, gefilterd door ervaringen uit het verleden en verwachtingen over de toekomst.Naar boven
Deel 4
Home