Home

Brieven – deel 8

Misschien is het woord litteken een wat ongelukkige keuze als ik het heb over littekens op de ziel, hoewel iemand zich door een gebeurtenis gewond of verscheurd kan voelen. Wat er in wezen gebeurd is bij elke pijnlijke, angstige en kwetsende gebeurtenis in onze jeugd is dat wij daardoor automatismen aangeleerd hebben om die in het vervolg te vermijden en daardoor een overlevingsstrategie hebben aangeleerd. Wij zijn ons best gaan doen, hebben geleerd te zwijgen, in te schatten wat een ander van ons verwacht, we zijn voorzichtig en gereserveerd geworden, zijn tot de conclusie gekomen dat je anderen niet kunt vertrouwen, dat het gevaarlijk is om te zeggen wat je denkt. Wij werden gestraft en beloond, omdat wij moesten worden wat onze ouders vonden dat we moesten worden, zoals zij geworden zijn wat hun ouders vonden dat ze moesten zijn, enzovoort. Alle pijn en verdriet uit onze jeugd heeft geen littekens achtergelaten maar een scala van automatismen, reactiepatronen, waar we ons heel lang niet van bewust zijn geweest, die ons in alle analoge situaties die wij daarna tegenkwamen, lieten doen wat wij geleerd hadden om te doen om pijn en kwetsing te vermijden. Wij verscholen ons achter flinkheid, opgewekt en vrolijk doen, want wij moesten de lieve vrede bewaren omdat wij niet konden vluchten en tot onze opvoeders gedoemd waren.
Elke keer als je dan weer in een analoge, want onze automatismen kennen alleen maar analogieën en stereotypieën, situatie geconfronteerd wordt, verval je weer in een automatisme dat lang geleden een beschermende functie had, maar nu je onbevangenheid in de weg staat. Het automatisme, je aangeleerde software plaats eerst de ander in een hokje, het hokje van dé man, dé vrouw, dé gelovige, dé baas, dé Marokkaan, enzovoort, en daaruit reageer je dan met alle consequenties van dien. En hun reacties triggeren dan weer pijnlijke momenten uit je verleden.
Om een voorbeeld te geven. Wij hebben geleerd om attent te doen, niet omdat wij dat wilden, maar omdat wij ervaren hebben dat je dan aardig gevonden wordt. Wij doen dat dus in principe voor onszelf en zijn dus zeer teleurgesteld als de ander daar niet op reageert, zoals wij hopen dat ze reageren. Dat attent doen is een automatisme geworden en je kunt daar alleen van af komen door er mee te stoppen. Niet meer bang te zijn voor wat anderen van je vinden, niet meer doen wat je denkt dat anderen van je verwachten. Zo kun je alle automatismen ontzenuwen en blijf je uiteindelijk geheel onbevangen over. Dan ben je weer het onbevangen kind wat je ooit was.
Je kunt niet van littekens groeien en veranderen, maar alleen van de pijn, angst en verdriet, dat je nú tegenkomt en dat teweeggebracht wordt door de sporen uit je verleden. Je kunt het verleden alleen begrijpen als je het heden begrijpt en als je het heden begrijpt, valt het verleden weg. Als situaties nu nog pijn doen komt dat niet door het verleden, maar doordat je een reactie uit het verleden herhaalt, in hetzelfde reactiepatroon vervalt. Als ik bang ben voor een ander, roept de manier waarop ik hem bejegen van hem een reactie op waardoor ik in mijn angst wordt bevestigd. Honden bijten alleen als ze merken dat je bang voor ze bent en je valt juist van de trap als je bang bent om van de trap te vallen. Als ik me aangevallen voel wil dat zeggen dat ik iets te verdedigen heb en dat de ander aan mijn verdedigingslinie morrelt.
Voor lichamelijke littekens geldt hetzelfde. Littekens doen alleen pijn als je je eigen aandeel daarin niet accepteert en begrijpt, als er nog boosheid en verdriet achter zit en zolang dat niet is opgelost zullen ze blijven trekken.
Het gaat er dus niet om dat je vergeet, maar dat je begrijpt en als je begrijpt, wil dat zeggen dat je zonder pijn en verdriet naar alles wat er in je verleden gebeurd is kunt terugkijken zonder dat het je meer raakt. Het is niet het geheugen wat waarschuwt voor grensoverschrijdingen, maar je gevoel of je geweten. Het geheugen, waarin alle onverwerkte en dus onbegrepen ervaringen liggen opgeslagen en dus al je automatismen is een loodzware ballast, waardoor je niet echt kunt kijken en luisteren, omdat je je verscholen hebt achter je muur, die ooit ter bescherming nodig was.
Ik heb geen littekens, noch automatismen meer. Ik kijk en luister en ben voor niets en niemand meer bang.
Als wij het helemaal met elkaar eens zouden zijn zou er geen onderscheid en afstand zijn, zoals dat er per definitie tussen mensen die het met elkaar (en zichzelf) niet eens zijn, wel is. Alleen mensen die zich niet meer in hun loopgraven, niet meer achter hun muren en overlevingsstrategieën verschuilen, kunnen elkaar echt bereiken. Alleen mensen die niets meer hebben en dus niets meer te verdedigen hebben kunnen elkaar onbevangen tegemoet treden. Er is niemand die blind of doof wil zijn, maar er zijn alleen bange mensen die niet zelf durven te denken, te kijken en te luisteren, omdat ze niet met zichzelf geconfronteerd durven te worden. Ze zijn alleen maar bang om zich bloot te geven, bang om achter het scherm en masker waar ze zich altijd veilig gevoeld hebben vandaan te komen, bang om door de mand te vallen bij zichzelf en anderen, bang om toe te geven dat ze zich vergist hebben, bang om een keer met de vuist op tafel te slaan en te zeggen dat ze het niet meer pikken, bang om de lieve vrede te verstoren, omdat dat met uitstoting gepaard gaat, bang om te zeggen wat ze denken, bang voor de vrijheid en onafhankelijkheid.
Mensen hebben niet ieder hun eigen waarheid, maar alleen hun eigen leugens, hun eigen zelfbedrog, hun eigen halve waarheden, hun eigen leugentjes om bestwil, en dat is de waarheid. Als ik constateer dat iemand niet eerlijk is, iets anders zegt dan wat hij laat zien, is dat niet mijn waarheid maar dé waarheid en die is per definitie onaangenaam en mensen sluiten zich daarvoor af omdat ze dat uit angst niet onder ogen willen zien. En daarom durven ze niet te veranderen, omdat ze bang zijn om hun oude houvast te verliezen en dan nergens meer te zijn, bang voor het niets, bang om hun ego, dat hen heeft laten overleven in deze harde wereld, te verliezen.
Opgeven, loslaten, tot je opeens klaar bent. Daar gaan het Thomasevangelie en de andere websites over.

* * *

Wij laten op onze websites zien hoe ziek en krankzinnig de wereld is waarin wij allemaal moeten leven en waar niemand iets van durft te zeggen. Een wereld waarin niemand durft te zeggen wat hij denkt en waarin daarom zich in alle hoofden horror, angsten, haat, agressie en wanhoop afspelen. Maar wij zijn beschaafd en hebben geleerd ons te beheersen en daarom ziet het er aan de buitenkant allemaal zo leuk en aardig uit.
“Er was een tijd dat de waarheid onopgemaakt onder de mensen verkeerde, naakt als haar naam (letterlijk: de naakte waarheid). En wie haar ook maar zag, wendde zich uit angst en schaamte van haar af en zei dat ze niet welkom was. Zo trok de waarheid over de aarde, ongewenst en verworpen. Op een dag ontmoette ze de parabel, die in een mooi, veelkleurig gewaad in een gelukkige stemming op haar af kwam. ‘Waarheid, waarom ben je zo ongelukkig’, vroeg de parabel vrolijk. ‘Omdat ik zo oud en lelijk ben dat de mensen mij mijden’, antwoordde de waarheid.. ‘Onzin’, lachte de parabel, ‘dat is niet de reden waarom de mensen je mijden. Hier, neem enkele van mijn gewaden aan en zie wat er dan gebeurt’. Dus trok de waarheid enige van de prachtige gewaden van de parabel aan en zie, waar ze ook heenging, werd ze graag ontvangen! Moraal van dit verhaal: de mensen verdragen eenvoudig de naakte waarheid niet; ze geven er de voorkeur aan de waarheid aangekleed en prettig verpakt te ontvangen.”
The Matrix is een parabel, een sprookje, een ontsnappingsverhaal, zoals Papillon, The Truman Show, The Cube en duizenden andere verhalen en sprookjes, die vertellen over mensen die het keurslijf niet meer aankunnen en naar een uitweg zoeken, ontsnappen en nog lang en gelukkig leefden. Niemand is tevreden met zijn leven, met zichzelf, en met de maatschappij waar we in leven, maar bijna iedereen heeft zich erbij neergelegd dat alles nu eenmaal zo is, dat een andere wereld toch niet mogelijk is en dat pijn en verdriet nu eenmaal bij het leven horen.
Ontsnappen aan deze wereld is een moeizaam en pijnlijk gevecht, maar de vrijheid die je uiteindelijk toevalt is onbeschrijflijk aangenaam. The Matrix is een metafoor van deze maatschappij, waarin iedereen gestuurd en gemanipuleerd wordt en met het spel mee moet doen (en dat laat doen), op straffe van opgesloten in psychiatrische inrichtingen of uitgekotst te worden, doodgezwegen en voor gek verklaard te worden. “…Dat je een slaaf bent, Neo. Net als iedereen ben je in gevangenschap geboren, geboren in een gevangenis die je niet kunt ruiken, proeven of aanraken. Een gevangenis voor je geest.” Maar het tragische is dat mensen in de illusie verkeren dat ze in de best denkbare wereld leven, dat ze niet eens meer beseffen hoe gevangen ze zitten in relaties, verplichtingen, tradities, gewoonten, werk, hoe vast ze zitten aan hun overtuigingen en bezittingen en hoe ze de meest krankzinnige dingen geleerd hebben normaal te vinden en dat dus ook normaal vinden.

* * *

Er zijn veel mensen die de wereld waarin wij leven ziek en krankzinnig vinden, maar de enige logische consequentie die je daar alleen maar uit kunt trekken is dat iedereen die het spel meespeelt ziek en krankzinnig moet zijn. Zoals in de SIRE-spot zo helder gesteld wordt: “de maatschappij, dat ben jij”. Aanpassing levert lichamelijke symptomen en weigeren of niet in staat zijn je aan te passen, maakt krankzinnig. Vluchten kan niet, tenzij je totaal met het systeem breekt en een toeschouwer wordt. “Wordt voorbijgangers”, staat er in het Thomasevangelie (logion 42), en dat is de gruwelijke conclusie, waartoe je uiteindelijk zult komen en dat levert een totaal andere visie op gezondheid en ziekte en de rol van wat wij geneeskunde noemen. In 1928 schreef Thornton Wilder de beeldschone novelle “De brug van San Luis Rey”, waarin de hoofdpersoon Broeder Juniper ooggetuige is van het ineenstorten van een brug, waarop zich op dat moment vijf personen bevonden. “leder ander zou in stille vreugde tot zichzelf gezegd hebben “Binnen tien minuten zou ikzelf.... !” Maar het was een heel andere gedachte die bij Broeder Juniper opkwam: “Waarom gebeurde dit juist met deze vijf?” Indien er ook maar enig systeem in het heelal, indien er ook maar enige lijn in een mensenleven bestond, dan zou deze zeker, geheimzinnig verborgen, ontdekt kunnen worden in deze levens, die zo plotseling afgesneden waren. Of wij leven door een toeval en sterven door een toeval, òf wij leven volgens een plan en sterven volgens een plan. En op dat ogenblik besloot Broeder Juniper een onderzoek in te stellen naar het innerlijke leven van deze vijf personen, die juist toen door de lucht vlogen, en de reden van hun heengaan op te sporen,” en dat eindigde voor hem natuurlijk op de brandstapel. Niemand mag achter coulissen kijken, niemand mag weten waarom alles gebeurt zoals het gebeurt, niemand mag zeggen dat mensen zelf iets met hun ongeluk te maken hebben, niemand mag zeggen dat de keizer geen kleren aan heeft
Mensen verkeren in de illusie dat ze hun geluk kunnen bouwen op het ongeluk van anderen, dat wij in het Westen van onze materiele welvaart kunnen genieten, waarmee wij ons ten koste van onze medemensen verrijkt hebben. De tol die wij voor die onrechtvaardigheid betalen is onze krankzinnige manier van leven, met onze pijn, verdriet, ziekten, eenzaamheid, communicatie-stoornissen, en alles wat een gelukkig en tevreden leven in de weg staat. Aan die leugenachtige wereld passen wij onze kinderen aan, door ze net zo leugenachtig te maken. De sleutelwoorden van de websites zijn eerlijkheid en rechtvaardigheid, met dien verstande dat wie maar een greintje oneerlijk of onrechtvaardig is, oneerlijk en onrechtvaardig is. Het is inderdaad zwart/wit, of zoals in het evangelie staat: “omdat gij lauw zijt en noch heet, noch koud, zal ik u uit mijn mond uitspuwen”. Wij leven in een dualistische wereld van compromissen, halve waarheden en halve leugens, van enerzijds en anderzijds, van en/en en niet of/of, van eufemismen en lieve vrede, van hemel en hel, van god en mammon, van verliezers en winnaars, van daders en slachtoffers, van rijk en arm, van cultuur en natuur, van gevoel en ratio en wanhopig proberen mensen daar een middenweg in te vinden, wat natuurlijk nooit lukt. Er is wel een uitweg, en dat is iets heel anders dan de middenweg. Als je compromisloos je hart (of geweten, geef het maar een naam) volgt, zul je die uiteindelijk vinden en zoals in het Thomasevangelie staat: “Laat hem die zoekt, zonder ophouden zoeken, totdat hij vindt. En als hij vindt, zal hij in verwarring raken, en als hij in verwarring geraakt is, zal hij zich verwonderen, en hij zal heersen over het Al.”. Pijn en verdriet drukken je met de neus op het feit dat vermijden niet in je eigen belang is. Pijn en verdriet wil niet zeggen dat je het, zoals dat in deze wereld heet, niet goed doet, maar dat je dingen moet laten, wil je die pijn niet hebben. Zoals Wittgenstein zo treffend schreef: “als er een probleem is in het leven moet je het leven zo veranderen dat het problematische verdwijnt”. Maar mensen hebben geleerd dat je problemen moet oplossen, zodat ze op dezelfde manier verder kunnen leven en er dus nooit iets van leren. Het is allemaal veel eenvoudiger dan je denkt en het beschamende is, als je uiteindelijk alles begrijpt, dat je je wel voor je hoofd kunt slaan dat je niet gezien hebt wat je eigenlijk altijd al geweten hebt en wat altijd zo voor de hand liggend is geweest,

* * *

Niemand is volmaakt gezond en dat wil dus niets anders zeggen dan dat iedereen wel een beetje ziek is, en een beetje ziek is ziek, net zozeer als niet volmaakt wit, grijs is. En krankzinnig wil zeggen dat je zinnen krank zijn en dat betekent dat je niet hoort wat je hoort en niet ziet wat je ziet. Iemand die bijvoorbeeld “een mooi kunstwerk” ziet, ziet niet wat hij ziet, maar laat zijn denken bepalen wat hij ziet. Iemand die “economisch herstel” ziet ziet niet wat hij ziet, maar denkt dat hij ziet wat hij ziet. Iemand die “mooie muziek” hoort, hoort niet wat hij hoort, maar heeft geleerd dat wat hij hoort mooi is. Iemand die zegt dat biefstuk lekker is, vindt dat niet lekker, maar heeft geleerd dat biefstuk lekker is en proeft dus niet wat hij proeft. “Weet je, ik weet dat deze steak niet echt is. Ik weet dat als ik hem in mijn mond steek, de Matrix mijn brein vertelt dat het sappig en heerlijk is. Weet je wat ik nu, na negen jaar, besef? Onwetendheid is heerlijk,” zegt Cypher in The Matrix.
Voorbijganger zijn betekent onthecht zijn, je door niets en niemand mee laten slepen, je door niemand laten beïnvloeden, geen belangen hebben, door niemand laten bepalen hoe je moet leven, je heden niet door je verleden of toekomst laten bepalen, onafhankelijkheid van iedereen en alles, niets meer willen, maar dan ook omgekeerd: niemand meeslepen, niemand beïnvloeden, niemand vertellen hoe hij moet leven (ook je kinderen niet), niets van anderen willen, niemand vastpinnen op zijn verleden, kortom iedereen accepteren zoals hij is en je voor iedereen verantwoordelijk voelen. Maar dat betekent dat je in de ogen van de anderen krankzinnig, onverantwoord en onpraktisch bent, dat je aan de heilige spelregels komt, dat je niet mee wilt doen, een spelbreker bent. Zoals Ronald Laing schreef (in Knots):

Ze spelen een spel
Ze spelen dat ze geen spel spelen
Als ik ze laat zien dat ze dat doen, zal
Ik de regels overtreden en ze zullen me straffen.
Ik moet hun spel, van het niet zien dat ik het spel zie, spelen

Er is pas recht gedaan als iedereen rechtvaardig is en zoals de ouwe anarchist Bakoenin ooit zei: “je bent pas echt vrij als alle mensen vrij zijn.” Daar hoeft niemand iets voor te doen, maar alleen voor te laten. Je terugtrekken uit de wereld is niet letterlijk bedoeld, maar figuurlijk. Niet meer meedoen met het spel, je niet meer laten beïnvloeden, niets meer willen, beseffen dat je niets kunt weten, je mee laten drijven op het leven, alles loslaten, onthecht zijn, nederigheid en bescheidenheid en je verantwoordelijk voelen voor alles en iedereen. Het is geen drang om te vermijden, maar angst voor de confrontatie, angst om los te laten, die je dwingt om de lieve vrede te bewaren, om niet te zeggen wat je denkt, en “het lichaam spreekt als de patiënt zwijgt”, schreef de arts Victor von Weizsacker. Het lichaam laat zien wat de patiënt niet durft te laten zien. De mens is gedoemd om (gelukkig) te zijn, hoezeer hij zich daar ook tegen verzet.

* * *

Als je geen mening hebt en geen eigenbelang meer dient, heb je ook niets meer te verdedigen. Dat betekent dan ook dat je in deze wereld een buitenstaander, een alien, dus objectief bent, niet gehinderd door gedachten. In “De mens als metafoor” verwoordt Douwe Draaisma dat heel helder als hij schrijft: “De vraag naar de aard van de persoonlijkheid of het wezen van de mens komt hierop neer, dat iets in het systeem uit het systeem stapt om iets over het systeem te zeggen alsof het buiten het systeem staat.” En het wrange is dat wij altijd geleerd hebben dat vluchten niet meer kan en ontsnappen helemaal niet. Maar ieder kind wordt buiten het systeem geboren, iedereen die gedachteloos voor zich uitstaart, is even los van het systeem, elke goede trip, elke mystieke ervaring, elk orgasme is een kortstondig ontsnapping en tot slot is elk overlijden, behalve het losraken van het leven, tevens een definitieve breuk met het systeem. Al die kortstondige ontsnappingen hebben het nadeel, dat je daarna weer terugkeert in de wereld en je hoofd zich weer acuut vult met datgene waar je even van verlost was. In zijn boek “Drugs, verslag in de breedte” citeert Frank van Ree zijn collega Ladee die schrijft: : ‘Een enorm verschil tussen de ervaringen der mystici en die welke met behulp van LSD worden verkregen, is niet zozeer gelegen in de inhoud en intensiteit ervan, als wel hierin, dat men de eerste slechts deelachtig kan worden na langdurige training, ascese en groot uithoudingsvermogen, (wat in het Boeddhisme mahayana of “Het grote voertuig” genoemd wordt) en dan nog met een ruime onzekerheidsmarge; kortom na langdurig, vrijwillig zich opgelegde ontzeggingen voor een alom hooggewaardeerd doel in dienst van God of van de mensheid, voor slechts enkelen weggelegd. Thans lijkt voor velen ongeveer hetzelfde bereikbaar te zijn, zonder enige opoffering of inspanning, op een tijdstip dat het gemakkelijkst uitkomt, en zonder dat enige bijzondere wilsinspanning wordt verlangd. Dit alles plaatst deze belevingen in een totaal andere context.’ En even later vervolgt deze auteur: ‘De zo gemakkelijk bereikbare chemisch veroorzaakte belevingen waarin iemand open komt te staan voor een “grote liefde”, een religieuze openbaring, een opdracht om het mensdom gelukkiger te maken, enz., ontmoeten grote weerstand, vooral ook door de meestal weinig werkelijk hout snijdende verbaliseringen en gedachtenspinsels daarvan.’
De methode van de boeddhisten om het Nirvana of een leeg hoofd te verkrijgen is een moeizaam en ingewikkeld procedé en wij laten zien hoe eenvoudig het eigenlijk is en dat je in de wereld niet meer van de wereld kunt zijn en een objectieve toeschouwer kunt worden. En dat je daar helemaal geen ascese, kluizenaarschap, oefeningen of meditatie voor nodig hebt, maar dat je daar alleen maar eerlijk voor hoeft te zijn.
Als je zelf inconsequent bent, meningen hebt, vooroordelen koestert, tegenstrijdigheden in je bergt, op gezag van anderen van alles normaal hebt leren vinden, kun je nooit de inconsequenties, meningen, vooroordelen en eigenaardigheden van een ander objectief zien, hoewel mensen zich, omdat ze projecteren, daar wel aan zullen storen en zich zullen ergeren aan eigenaardigheden van zichzelf, die ze bij anderen ontwaren.
Iedereen is opgegroeid in een gezin, dat hij zelf niet uitgekozen heeft. Je kunt je de mensen in hun onderlinge afhankelijkheid voorstellen als ballen in een ballenbak. De positie van elke bal wordt bepaald door alle andere ballen. Ergens in die bak komen kindertjes terecht, en alle ballen die het omringen bepalen zijn territorium. De koek is al verdeeld en zijn komst zorgt er dus voor dat de andere ballen een plaats voor hem in moeten ruimen. Verandert ergens in het midden één bal van plaats dan moeten alle andere ballen hun positie aanpassen. Er zijn ook ballen die door het gewoel van de andere ballen naar de rand worden gedrukt en een enkele keer wordt er een over de rand geduwd. Die valt dus buiten de boot en dat is nou dat merkwaardige moment van “het licht zien,” het moment waarop de schellen van de ogen vallen, het moment waarop je als een buitenstaander naar de Kolos op Lemen voeten kijkt. Het wonderlijke is dat die ballen in de bak geleerd hebben dat ze een vrije wil hebben en keuzes kunnen maken, dat ze zelf hun weg kunnen kiezen en dat ook nog geloven. Maar waar ze dus ontstaan in de bak, door welke ballen ze omringd worden, door welke motieven hun omringende ballen zich laten sturen, is nooit hun eigen keuze. Er is nauwelijks een verraderlijker mythe dan de mythe van de vrije wil.
Deze wereld is een grijze wereld, de wereld van compromissen, van enerzijds/anderzijds, van en/en, van twee walletjes eten, twee paarden berijden, van de menselijke tweespalt, van dualiteiten, van goed en kwaad, van winnaars en verliezers, van rijk en arm, van meesters en knechten, van God en de mammon dienen, van zwervers tussen hemel en aarde.
NLP, RET, Rodgers, en al die andere therapieën hebben tot doel mensen het spel slimmer te laten spelen, maar de vraag is niet hoe we het spel moeten spelen, maar óf we het spel nog wel mee willen spelen.
Alle mensen maken deel uit van een adembenemende wereld, maar ze gedragen zich daar niet naar. De mensen hebben een andere wereld geconstrueerd, die ze cultuur noemen, zijn daardoor ontworteld aan de oorspronkelijke wereld en voelen zich niet thuis in de onherbergzame wereld die ze zelf geschapen hebben en in stand houden en ook niet meer thuis in de oorspronkelijke. Die twee onverzoenlijke werelden proberen ze wanhopig met elkaar te verzoenen, een middenweg te vinden, de kool en de geit te sparen, maar als je naar jezelf en om je heen kijkt, zie je hoeveel ellende, onzekerheid, pijn en verdriet dat oplevert. Het is dus niet natuur en cultuur, echt en onecht, hemel en hel, maar de keuze tussen natuur of cultuur, echt of onecht, hemel of hel. Dat hebben alle ketters altijd verkondigd, maar je weet hoe het met hen afgelopen is. Wat zij vertelden werd in hun tijd net zo belachelijk, onpraktisch, utopisch, bedreigend en krankzinnig gevonden als wat er op de websites staat.

* * *

Ik lees net in een boekje over Meister Eckehart: Wij weten dat de mensheid zich in een proces bevindt van steeds verder voortschrijdend innerlijk ontwaken en rijpen, zodat voor datgene, wat de mystici als eersten ervoeren en herkenden, alle mensen vroeger of later ontvankelijk zullen zijn en zich er bewust van worden. Jij denkt dat ook, net als zovelen met jou. Jullie denken dat de mensheid op weg is naar iets groots, dat de wetenschappers binnenkort de Theorie van Alles zullen vinden en dat als de mensheid maar doorgaat op de eenmaal ingeslagen weg een glorieuze overwinning zal behalen. Je zegt zelfs dat wij in een Gouden Tijdperk leven, maar dan leef je duidelijk in een andere wereld dan ik. Ik kan me alleen voorstellen dat je zo’n opmerking maakt als je geen kranten leest, niet naar het Journaal kijkt, je afsluit voor alle ellende in de wereld, en kennelijk ergens in een paradijselijke afzondering ergens in een ongerept stukje natuur woont. Je werkt kennelijk niet in een kippenslachterij of een psychiatrische inrichting. De aarde gaat naar de klote, de zeeën worden leeggevist, de ziekenhuizen liggen vol, de meeste mensen gaan kankerend ten onder, kunnen alleen in leven worden gehouden met medicijnen, de mensheid zit in een onoplosbare crisis, Afrika gaat aan AIDS te gronde, de rijken worden rijker en de armen armer in een wereld die is gebaseerd op hebzucht en angst. En jij denkt dat de mensheid op de goede weg is en dat aan het einde het grote licht gloort? Dan zullen alle problemen opgelost zijn, worden mensen niet meer ziek (of worden ze dan wel ziek en heeft de dokter dan voor elke ziekte een medicijn?) heeft elk mens op aarde een koelkast, een X-box, twee auto’s voor de deur, een huis met een tuin, dan is er geen armoede meer, want iedereen is rijk, is er voor iedere wereldburger een overvloed aan voedsel, geen luchtverontreiniging meer, geen mensen meer die in fabrieken werken, geen ruzies en oorlogen meer, kortom een Gouden Tijdperk, een Duizendjarig rijk van vrede en overvloed en jij zegt dat de mensheid daar nu al in zit. Ik begrijp daar helemaal niets van.
Je gaat van nogal wat premissen uit. De mens zou zich moeten ontwikkelen, maar is dat ontwikkelen niet steeds ingewikkelder worden? En is de belangrijkste factor in dat ingewikkelder worden niet juist de wetenschap?
Waarom zouden wij iets moeten weten over het verleden en de oorsprong van ons bestaan en dan kom ik uit bij de belangrijkste vraag: “Waarom ben jij in godsnaam op deze aarde?” Om te werken? Om je te ‘ontwikkelen’? Om een ‘kosmisch bewustzijn’ te bereiken en dan?
Als je door de ogen van een kind naar deze wereld kijkt (wat jij dus ook ooit hebt gedaan) zie je een absoluut krankzinnige wereld, met grote mensen die zich op een uiterst merkwaardige manier gedragen, die niet weten wie ze zijn, die niet weten wat ze in deze wereld moeten doen, die van alles geloven, vast zitten aan hun verleden, de weg niet weten en die aan anderen wijzen, en als die kinderen dan hun onbevangen vragen stellen, krijgen ze geen antwoord. Alsof een kind zich zou willen ontwikkelen, alsof het naar school zou willen, alsof het niet zou willen blijven wat het is!
Ik weet echt niet wat je bedoelt met esoterische kennis. Volgens het woordenboek is dat kennis die alleen voor ingewijden is bedoeld, wie zijn die ingewijden dan en waarom vertellen ze gewoon niet wat ze weten, zodat iedereen ingewijd wordt?
Wat moeten wij van oude beschavingen leren? Het belangrijkste wat wij van oude beschavingen weten is dat ze allemaal zijn verdwenen, aan onderlinge verdeeldheid ten onder zijn gegaan en dat wat ze hebben achtergelaten voor ons eerder een waarschuwing zou moeten zijn dan iets anders. Mensen kijken vol bewondering naar de piramiden, maar het enige wat je je af zou moeten vragen is hoe een volk zo collectief knettergek is kunnen worden dat ze met bloed zweet en tranen dit soort krankzinnige bouwwerken (door slaven) hebben kunnen bouwen. Dat ze de onzin van het priesterdom voor zoete koek hebben geslikt en voor die mafkezen van heersers, dit soort waanzinnige dingen hebben kunnen doen. Maar mensen vinden het nog steeds prachtig, vinden het prestaties, bewonderenswaardig, maar je hoeft je maar te verplaatsen in zo’n slaaf, die daarbij betrokken was om je te realiseren hoe bizar dit soort dingen zijn.
Beschavingen ontstaan alleen maar als er ongelijkheid onder mensen is, als er ‘ingewijden’ zijn, machthebbers, ordebewaarders, legers, politie, belastingen worden geheven, er rijken en armen zijn en alle onaangepasten, ketters, mensen die het niet eens waren met de status quo werden afgemaakt, verbannen, opgesloten en jij denkt dus dat die oude beschavingen iets kunnen leren. En dan nog iets: mensen die oude beschavingen onderzoeken, zijn niet objectief omdat ze representanten zijn van onze beschaving en dus een heleboel dingen als vanzelfsprekend en normaal beschouwen en door die gekleurde bril proberen zij aan de hand van overblijfselen te construeren hoe en waarom die mensen destijds leefden zoals ze leefden, terwijl ze zelf niet eens weten waarom ze zelf zo leven. 
Ik weet ook niet wat je bedoelt met mensen die geestelijk meer ontwikkeld zijn. Hebben die een academisch opleiding gehad, zijn die heel geleerd en hebben dus meer kennis in hun hoofd gestopt? Zijn die ingewijden geworden in kennis die voor het gewone volk niet toegankelijk is, omdat ze nog alleen maar heel ingewikkeld kunnen praten?
Je kunt inderdaad aan het uiterlijk van mensen zien wat ze allemaal in hun hoofd hebben en als je door de stad loopt en ziet wat dat allemaal heeft aangericht met hun lijven stemt dat toch niet echt vrolijk, hoe goed ze het ook proberen te camoufleren, maar op het strand zie je hoe deformerend, invaliderend en vernietigend het leven in een cultuur is.
Je kijkt met stille bewondering naar de zegeningen van de technologie, maar hoe zit het dan met al die wapenen, schepen die ze zee leegvissen, kettingzagen die de oerwouden omzagen, fabrieken en auto’s die deze aarde vervuilen, dat is toch ook allemaal een resultaat van wetenschap en technologie?
Dan schrijf je ‘een zuiver mens met zuiver weten behoeft geen ego.’ Je vergeet dan dat elke beschaving drijft op ego’s, leugens en bedrog, manipulatie en macht en dat als er teveel ‘zuivere mensen’ zouden komen deze hele beschaving onherroepelijk in moet storten. Daarbij komt dan ook nog dat bij ‘zuivere mensen’ een zuivere balans tussen ‘geest en lichaam’ bestaat, en dat die dus niet meer ziek worden en wat moet je dan met die hele farmaceutische industrie, al die ziekenhuizen en de hele hulpverlening? En wie moet dan de coltan voor jouw mobiel, de benzine voor je auto, de katoen voor je spijkerbroek, het vlees voor je maaltijd en al die andere dingen waarvoor jij afhankelijk bent van anderen, leveren?
We leven inderdaad in een heel spannende periode, deze maatschappij staat op instorten, deze toren van Babel brokkelt af, wankelt op zijn grondvesten, scheurt aan alle kanten en dan heb je echt niets aan esoterische kennis, chakra’s, kristallen, spiritualiteit, mineralen, en zogenaamd gezond eten.
Kijk nou eens gewoon zo onbevangen mogelijk om je heen, lees eens een krant, kijk eens naar het journaal, hoor wat onze redders allemaal beloven, terwijl ze er zelf niet in geloven, misschien kun je het allemaal toch wat anders zien.

* * *

Ik zal je eerst proberen duidelijk te maken wat ‘geloven’ eigenlijk betekent. Mensen geloven iets op gezag van anderen, en dat wil zeggen dat ze dat voor waar aannemen, terwijl ze het eigenlijk niet echt weten, want als ze het zouden weten, zou het geen geloven meer zijn. Als ik zo om mij heen mijn oor te luister leg, hoor ik iedereen van alles beweren (aardig woord overigens: als waarheid uitspreken) terwijl ze het helemaal niet weten, maar alleen geloven. Zo wordt er al duizenden jaren lang een steeds uitdijender complex van geloven, meningen en overtuigingen overgedragen, waarin mensen geloven. Ze hebben al die dingen niet gezien, niet zelf ervaren, maar ze geloven dat allemaal omdat anderen dat zeggen. En het tragische van de complex van meningen of geloven is, dat het ook nog elke keer verandert. Je zou het dus de waan van de dag kunnen noemen.
Jij gelooft vreselijk veel:
In jouw ogen zijn er toonaangevende filosofen. Die zijn er inderdaad, maar dat toon aangeven wil alleen maar zeggen dat ze de waan van de dag beïnvloeden met oude onzin in nieuwe zakken. Je mag ze dus geen filosofen noemen, want dat zijn het niet, het zijn namelijk sofisten, letterknechten, systeembouwers, mensen die denken dat ze iets nieuws brengen en in hun kielzog slepen ze allerlei goedgelovigen mee. Blinden die blinden leiden en je weet wat er dan gebeurt.
Om voor mij volstrekt onduidelijke redenen geloof je kennelijk in al die praatjes van wetenschappers, archeologen en onderzoekers, die met hun kokerblik iets zoeken wat ze nog niet hebben gevonden.
Je gelooft in de lariekoek van zogenaamde elitaire ingewijden, terwijl elke eenvoudige boer meer gezond verstand heeft dan welke ingewijde dan ook. Op een of andere manier wordt je geïmponeerd door ingewikkelde theorieën van misvormde breinen, die pretenderen iets over het leven te kunnen vertellen, sterker nog, dat zij zouden weten hoe jij moet leven.
Je gelooft in het kwakdenken van de salveologie. Weer iemand die denkt dat hij iets nieuws heeft bedacht en een gat in de markt heeft ontdekt. Elke goeroe heeft zijn giro.
Je gelooft dat je je lichaam moet ontwikkelen. Ik kan mij daar echt niets bij voorstellen.
Je gelooft dat mensen een vrije wil hebben. Dat heb je nooit zelf ervaren, maar je gelooft dat en denkt dus ook dat mensen vrije keuzes kunnen maken.
Je gelooft dat mensen waarheden willen weten, maar dat is echt het laatste waar ze aan durven. Mensen durven helemaal niet te veranderen, mensen zoeken hun ‘eigen’ gelijk.
Je gelooft dat het lichaam verborgen capaciteiten heeft. Ik kan mij ook daar weer helemaal niets bij voorstellen.
Je gelooft kennelijk in buitenaardse wezens die hier op aarde piramides zouden hebben gebouwd. Dat weet je niet, maar kennelijk zijn er mensen geweest die dit soort fantastische hersenspinsels naar buiten hebben gebracht. Je kunt ze inderdaad alleen maar op hun woord geloven, maar weten is iets anders.
Je gelooft dat de wetenschap iets kan bewijzen en dat het dan waar is. De wetenschap kan helemaal nooit iets bewijzen en als ze dan zeggen dat ze iets hebben bewezen, dan hebben ze een aantal bewerkingen uitgevoerd volgens regels die ze zelf hebben opgesteld.
Je gelooft in een zogenaamd kosmisch bewustzijn, maar kennelijk heb je dat zelf niet, dus moet je ook dat weer geloven op gezag van anderen.
Je gelooft in een 4d niveau, want dat kun je je helemaal niet voorstellen, want ook dat is een hersenspinsel, dat alleen maar in je hoofd kan zitten. En dan zou je ook nog op een 4d niveau bewust moeten denken. Ik kan mij daar wederom helemaal niets bij voorstellen.
Je gelooft dat je bewust gebruik kunt maken van de creatie van 24 beelden per seconde. Ik weet niet door wie je dit soort abracadabra op de mouw hebt laten spelden, maar dit heeft echt helemaal niets meer met gezond verstand te maken.
Dat geloof je dus allemaal, dat weet je niet, want dat heb je nooit zelf ervaren. Ik ben er dus eigenlijk benieuwd naar wat je zelf vindt, want daar heb ik nog niets van gehoord. Ik heb geen enkele boodschap aan wat al die andere mensen vinden. Toen je een heel klein jongetje was vond je niets, geloofde niets en dacht niets. Je leefde toen gewoon en ik begrijp dat er sinds die tijd heel veel met je is gebeurd,

* * *

Jij denkt dat er een zogenaamde esoterische wijsheid is, die geheim wordt gehouden, onderdrukt wordt en niet aan het licht mag komen. Alles wat ooit esoterisch was en daar nog steeds voor doorgaat kun je echter overal op het internet vinden, alles is geheel vrij toegankelijk. Er is dus geen enkel geschrift wat niet op een of andere manier verkrijgbaar is, en er is ook geen wereldwijd complot om mensen dom te houden.
Er is namelijk iets heel anders aan de hand, iets wat trouwens de hele mensengeschiedenis door heeft gespeeld en dus nog steeds speelt. Wat jij esoterisch noemt bestaat in wezen gewoon uit taboes, dingen die niet gezegd mogen worden, op straffe van voor gek verklaard te worden, voor klokkenluider uitgemaakt te worden, naar de psychiater te moeten, doodgezwegen te worden, uitgestoten te worden. Deze maatschappij, deze vorm van leven, wordt bepaald (overigens zoals altijd) door de elite, door de rijken, door het establishment, door de machthebbers, die slechts uit zijn op het handhaven en versterken van hun eigen positie. Zij bepalen de normen, zij bepalen wat goed en fout is, zij weten wat normaal is (dat zijn zijzelf namelijk), zij maken uit of je erbij mag horen en als je ketterse meningen verkondigt vlieg je er gewoon uit. Dat geldt voor alle groepen, beroepsgroepen, godsdiensten, ministeries, regeringen, families, gezinnen, niemand mag zeggen wat hij denkt. En wat iedereen denkt, en niet mag zeggen, dat is de esoterische kennis die jij bedoelt en wat in het verleden gewoon ketterijen werden genoemd, waar mensen de brandstapel voor opgingen en werden afgemaakt en waar mensen tegenwoordig gewoon voor worden opgesloten in psychiatrische inrichtingen, want zoals je weet spreken alleen kinderen en gekken de waarheid, gekken moeten aan de pillen en kinderen zeggen zulke leuke dingen, waar je om kunt glimlachen. Mundus vult decipi, ergo decipiatur, de mensheid wil bedrogen worden, dus laten wij haar bedriegen. Maak het volk bang, houdt het dom, geeft het brood en spelen, maar laat ze in godsnaam niet zelf denken, geef ze de kans niet om deze wereld van leugen en bedrog te doorzien en de bedriegers te ontmaskeren, maar laat ze zichzelf maar voor de gek houden. En de grote truc van de elite is om een esoterisch jargon te hanteren, ingewikkelde taal die alleen voor ingewijden is bestemd, die heel knap klinkt en waardoor de leken zich laten imponeren. Zo hebben kerk en wetenschap een esoterisch jargon, dat mensen eerst moeten leren praten, om erbij te mogen horen, een taal die aan strenge, door de beroepsgroep zelf, vastgelegde normen moet voldoen, een soort script, dat de noviet zich eigen moet maken, en een manier van denken, die dwingend is, voordat hij ingewijde kan worden.
Zo bezit jij dus een heleboel “esoterische” kennis over het gezin waar jij uitkomt, over je familieleden, over je buren, vrienden, bekenden, de mensen op je werk, en eigenlijk iedereen waarmee je in contact komt, maar waar je nooit iets over mag zeggen, omdat dat ongenadig wordt afgestraft, want je mag het spel niet verstoren, want dan ben je een spelbreker en zo wordt alles met de zogenaamde mantel der liefde bedekt, en rot en gist het daaronder verder. Dat is dus geen esoterische kennis, maar dat zijn gewoon taboes, waar niemand aan mag komen.
Niemand mag zeggen dat het gedrag van kinderen iets te maken heeft met het gedrag van hun opvoeders, niemand mag zeggen dat ziekten iets te maken hebben met een bepaalde manier van leven, niemand mag zeggen dat mensen medeverantwoordelijk zijn voor hun eigen ellende en de ellende in de wereld, niemand mag zeggen dat De Keizer Geen Kleren Aan Heeft en dat mensen in deze wereld alleen maar elkaar bezighouden, en dat het allemaal flauwekul is. Dat is de esoterische kennis, die occult gehouden moet worden. Er rust een enorm taboe op eerlijkheid. Zo eenvoudig is het.

* * *

Jij bedoelt met ‘esoterische kennis’ dus de kennis van het spirituele en dan heb ik geen enkel idee wat je met dat spirituele bedoelt. Ik zie in de Dikke van Dale dat spiritualiteit: het onstoffelijke, het geestelijke, is en daar zou ik dan kennis over moeten verkrijgen. Ik kan me daar helemaal niets bij voorstellen. Ik zou dus iets zinnigs over het onstoffelijke of geestelijke, wat dus door geen enkel zintuig kan worden waargenomen, moeten kunnen zeggen. Voor mij is dat onmogelijk.
Laat ik je proberen uit te leggen wat esoterisch en spiritueel vroeger en nu betekent en welke rampzalige rol de zogenaamde mystiek en de mystici daarin hebben gespeeld.
We zijn het er beiden over eens dat ‘esoterische kennis’ kennis is die voor ingewijden bestemd is, maar daar moet een reden voor zijn. Óf het is een elitaire bedoening, waarbij mensen die zich beter, knapper of wijzer vinden dan anderen, iets weten wat de anderen niet mogen weten omdat anders de positie van de ingewijden in gevaar zou kunnen komen. Óf het is kennis die voor de bezitters van die kennis gevaarlijk is, omdat de gevestigde orde zich daardoor bedreigd voelt. In het eerste geval gaat dat op voor alle filosofen, theologen, wetenschappers, elitaire genootschappen zoals de Tempeliers, Vrijmetselaars, Rozenkruisers, Theosofen en dat soort genootschappen. Zij hebben eigenlijk helemaal niets te verbergen, want ze hebben allemaal duistere, zelfs voor henzelf ontoegankelijke constructies bedacht, waar zij alleen een rol in spelen. Zij hebben dus allemaal goeroes, leiders, voorgangers, theoretici, rituelen, tradities en voor hen heilige geschriften, waarvan zij zeggen dat ze esoterisch zijn, maar die uiteindelijk allemaal uit gebakken lucht bestaan. Zoals Chuang Tzu dat 2500 jaar geleden al zei: Het eenvoudige, eerlijke volk wordt veracht en de schoonschijnende verzinsels van onrustige geesten met graagte opgenomen (maar dus niet door de eenvoudigen van geest). Dat is de categorie die het over Geest, Ziel, spiritualiteit, esoterie, God, Hemel en Hel, en al die vele hersenspinsels heeft. Dan heb je die tweede categorie en dat zijn de ketters, die over “geheime kennis” beschikken, dat wil zeggen, kennis die bedreigend is voor de gevestigde orde. Dat zijn dus mensen die de krankzinnigheid en onrechtvaardigheid van de gevestigde orde doorzien hebben en weten dat ze dat voor hun eigen veiligheid geheim moeten houden. Dat zijn geen groepen, maar individuen, revolutionairen, ketters, onaangepasten, mensen die zich los hebben gemaakt van de maatschappij en maar één doel voor ogen hebben en dat is een andere wereld, namelijk gewoon een rechtvaardige en eerlijke wereld.
En die twee groeperingen worden verbonden door het gekweel van mystici, die iets hebben ervaren en denken dat ze iets nieuws hebben ontdekt, wat niet in woorden is uit te drukken, maar dat toch doen, met alle consequenties van dien. Zij beseffen dat ze een onbegrijpelijke taal spreken, maar houden toch niet hun mond. En dat heet tegenwoordig esoterisch, maar het is per definitie geleuter.
Jij blijft je bewondering uitspreken over de wetenschap en staart je blind op de zogenaamde zegeningen ervan. Jij kijkt naar een waterval en ziet H2O naar beneden stromen en vraagt je af wat voor rendement eruit te halen valt en dat noem je vervolgens evolutie.
Het wordt misschien wat gemakkelijker als je de dingen gewoon omkeert en dus anders benoemt. Jij noemt het beschaving en ziet dat als evolutie en vooruitgang, ik noem dat ontaarding en degeneratie en zie het dus als teruggang. Jij denkt dat als mensen kennis vergaren, dat ze zich ontwikkelen en knapper worden. Ik zie dat als mensen kennis vergaren, ze alleen maar ingewikkelder worden en dommer. Jij denkt dat de wetenschap heilzaam is, in mijn ogen is wetenschap rampzalig.
Jij laat je imponeren door het verhaal over DNA, terwijl dat gewoon boerenbedrog en rampzalige onzin is, waardoor mensen alleen maar valse hoop wordt gegeven, een gat in de markt is, en bovendien iedereen tot mutant bestempelt. Vrouwen laten preventief hun borsten amputeren omdat ze geloven in die onzin.
Angst en stress geeft DNA-veranderingen, en als mensen dus maar bang genoeg worden gemaakt krijgen ze vanzelf waar ze bang voor waren. ‘Wat de goddeloze vreest, dat overkomt hem,’ staat in Spreuken 10:24, en tegenwoordig heet dat een self-fulfilling profecy.

* * *

Eerst een taalkundige opmerking, over iets dat uiterst gangbaar is maar in wezen onjuist. Jij gebruikt regelmatig het woord wij, en dat kan per definitie niet. Jij staat op een andere manier in de wereld dan ik, jij kijkt anders tegen van alles aan dan ik dat doe, en dat wil zeggen dat je niet over wij kunt spreken. Als jij en ik het volkomen met elkaar eens zouden zijn, dus als jij en ik op dezelfde manier naar de wereld zouden kijken, pas dan is er sprake van wij, maar dat is nog niet zo. Jij weet niet wat ik bedoel, jij denkt dat ik iets zoek en dat ik nadenk. Dat doe jij dus, maar je weet niet hoe dat bij mij is. “Wij” bestaat dus niet en al die mensen, echtparen, gezinnen, groepen, die ‘wij’ gebruiken doen dat onterecht. Je kunt dus alleen maar over jezelf praten en eigenlijk nog niet eens over jezelf, maar alleen over alles wat er in je hoofd zit en dat ben jij helemaal niet.
Je schrijft: “Als ik jouw perspectief van schrijven niet zou begrijpen, dan zou ik constateren dat er in het verleden tot heden alleen maar t.b.v. het ego is gehandeld door iedereen, te allen tijde en dat een ieder die meent iets te weten of te begrijpen over (wat nog steeds door niemand is bewezen of beantwoord aan ons) het onstoffelijke/niet-materialistische (c.q. esoterische/spiritualistische) per definitie nooit volledig de waarheid vinden omdat dit niet wezenlijk door je zintuigen kan worden waargenomen?!?”
In mijn ogen is het volkomen juist dat in het verleden tot op heden alleen maar vanuit en ten behoeve van het ego is gehandeld. Je zou in plaats van dat ego, ook gewoon eigenbelang of egoïsme kunnen schrijven. En al die mensen die zo druk met anderen, hulpverlening, ontwikkelingshulp, enz. bezig zijn, doen dat op de eerste plaats uit eigenbelang: je krijgt er zoveel voor terug, dankbaarheid, gevoel voor eigenwaarde, waardering en dan ook nog betaald worden. Moeder Theresa was daar een afschrikwekkend voorbeeld van.
Jij zoekt naar het verleden, (je eigen of dat van het mensdom?) maar de oplossing ligt niet in het verleden, maar in het heden. Als je het heden begrijpt, begrijp je ook het verleden. Dus het heeft geen enkele zin om je met het verleden bezig te houden, zolang je niet weet wie je bent, want zolang je dat niet weet kijk je door een gekleurde bril naar je eigen verleden en de geschiedenis van het mensdom.
Ik begrijp ongeveer wat je bedoelt als je schrijft dat je eerst de waarheid van het ledige moet begrijpen voordat je het onledige kunt begrijpen, maar in mijn ogen is het juist omgekeerd. Jouw hoofd zit nog boordevol meningen en overtuigingen, dus met gedachten en pas als je begrepen hebt dat die meningen en overtuigingen op niets anders zijn gebaseerd dan op geloven, kun je je daarvan ontdoen en pas als je hele hoofd leeg is kun je het ledige begrijpen.
Lao Tzu heeft helaas ook nog al wat onzin geuit (of het is natuurlijk later ‘aangepast’) en een van die onzinstukken is nou net wat je hebt geciteerd. Je zou bijvoorbeeld daaruit kunnen afleiden dat hij het gebruik van wielen, vaten en huizen als iets zinnigs beschouwt, en wat nog verraderlijker is dat hij het heeft over nut en bruikbaarheid, terwijl hij juist het niet-doen als leidraad beschouwt. Als je het over nut en bruikbaarheid hebt, kom je onherroepelijk uit bij nut en bruikbaarheid van andere mensen en dat is de basis waar deze wereld op steunt. Bovendien kom je dan terecht bij wat jij ‘alle mogelijkheden van de mens’ noemt. Is leven dan niet genoeg? Waarom zou ik iets anders moeten? Er is geen enkel schepsel dat iets anders doet dan leven, maar mensen moeten zo nodig iets doen.
Ik kan geen enkele reden bedenken waarom ik meer over water zou moeten weten dan dat het water is. Wat heb ik eraan als ik weet dat mensen het punt waarop het vast wordt 0 graden noemen en als er belletjes in ontstaan 100 graden? Ik hoef alleen te eten als ik honger voel en als ik dorst heb, water dat aan dat onbehaaglijke gevoel een einde maakt, maar verder hoef ik echt niets te weten over water.
Jij stelt dat er nooit iemand is geweest die wezenlijk heeft kunnen uitleggen hoe wij zijn ontstaan en ons uitgelegd heeft wat het doel van ons bestaan is. Word ik daar gelukkiger van als ik dat zou weten? Wordt ik gelukkiger als ik weet dat de maan om de aarde draait? Heeft het enige zin dat ik dat zou weten?
Ik vind overigens het beeld dat je schetst van al die draadjes die over je heen zijn gespannen een aardig beeld. Het is dus alsof je in een cocon zit, opgesloten in je eigen spinsel, maar er is geen enkele vlinder die eerst alle draadjes gaat verwijderen, maar hij vreet er gewoon een gat in en dan is het meteen gepiept. Dat lijkt me ook veel efficiënter.

* * *

Verder is het in mijn ogen niet zinnig om tegen de “bierkaai” te schoppen, want die schopt dan alleen maar terug. Waar het om gaat is om de “bierkaai te ondermijnen, dat wil zeggen het fundament ervan bloot te leggen en te laten zien dat het allemaal op zand is gebouwd. Bovendien moet je je realiseren dat alle godsdiensten op angst zijn gebouwd en angstige mensen hun strohalm afpakken zonder dat je alternatief biedt is vragen om problemen.
Ook loop je het gevaar dat je uitsluitend voor eigen parochie preekt, want bange mensen (Wie bang is kan niet denken!) sluiten zich per definitie af voor alles wat hun schijnzekerheden, die ze voor zekerheden houden, aan het wankelen kan brengen. Mensen lezen namelijk doorgaans uitsluitend wat hun wereldbeeld (en zelfbeeld) bevestigt of versterkt en wat daar niet mee strookt weigeren ze te lezen. Op de Downloadpagina staat een fraai verhaal van William Clifford, die daar al heel lang geleden op wees.
Tot slot is ook zinnig om je te realiseren dat de functie van de Godsdienst en het priesterdom sinds de zogenaamde Verlichting naadloos door Wetenschap en met name de Geneeskunde en het artsendom is overgenomen, maar alleen nog veel slimmer en ondoorzichtiger. Zij zijn de nieuwe hogepriesters, de nieuwe heilbrengers, die eerst de mensen bang en ziek maken en hen vervolgens tegen betaling het nieuwe heil beloven. Zo slim zijn zelfs de Jezuïeten niet geweest. Alle andere parallellen kun je zelf wel bedenken. En zo is er een nieuwe categorie van gelovigen ontstaan, die geloven in de evolutietheorie in plaats van het creationisme, in de genetica in plaats van de erfzonde, in medicijnen in plaats van gebeden, in chemotherapie en operaties in plaats van de hel, in gezond eten en vitamines in plaats van de tien geboden, die geloven dat je van roken longkanker krijgt, die geloven dat sporten gezond is (want ze hebben gehoord dat je van een gezond lichaam een gezonde geest krijgt), die geloven dat de dokter weet wat goed voor je is, die denken dat de dokter hun problemen kan oplossen, die geloven dat je van medicijnen beter wordt, die geloven dat als mensen ingewikkeld praten en moeilijke woorden gebruiken ze ook wel heel knap moeten zijn, die geloven in vooruitgang, kortom die van alles geloven wat ze niet zien en denken dat ze het wel zien. Dat is de nieuwe waanzin, mensen die aan hun wanen zin proberen te geven en ze geloven het ook nog.
Als je je fixeert op de religie vergeet je dus waar het echt om gaat. Mensen zijn verleerd om zelf te kijken en te luisteren omdat ze hebben geleerd dat er deskundigen, meerderen, geleerden, en leiders zijn die weten wat goed voor hen is. Ze schreeuwen om nieuwe leiders, die de problemen die ze zelf maken zullen oplossen, die hen leiden in de mist. De blinden roepen om andere blinden die hen hun zelfgecreëerde doolhof uit zullen leiden. Het is nog allemaal veel waanzinniger dan je denkt,

* * *

Er zijn twee verbondenheden, of webben, waar wij allemaal deel van uitmaken. De ene is het oorspronkelijke ecosysteem, de Natuur zoals ze vroeger zeiden, waarin alle mensen verbonden zijn, voor zover ze mens zijn, en waarin iedereen dus gelijk, gelijkwaardig en onafhankelijk is. Liberté, egalité, fraternité. Maar dat oorspronkelijke web is overdekt door een ander web, een kunstmatig web, verband, of verbondenheid, een door mensen zelf gecreëerde afhankelijkheid van elkaar, het kunstmatige netwerk waarin iedereen zijn plaats heeft en waar elke daad van elk persoon zich over het hele netwerk uitbreidt. Dat is een web dat is gebaseerd op macht van de een over de ander. Daarin leven geen mensen maar leiders, arbeiders, priesters, de paus, bouwvakkers, schrijvers, bakkers, secretaressen, dokters en al die andere rollen. Zoals Shakespeare in zijn As you Like It schreef:

De hele wereld is een schouwtoneel
En mannen en vrouwen allemaal slechts spelers
Zij komen op en gaan weer af
En in zijn leven speelt ieder vele rollen

Of zoals bij ons het gezegde luidt: “De wereld is een schouwtoneel, ieder speelt zijn rol en krijgt zijn deel.” Mensen denken kennelijk dat ze zijn wat ze doen, en hebben dus geleerd om zich met hun rol te identificeren.
Dat verband wordt in stand gehouden (en iedereen doet daar aan mee) door de evenzeer kunstmatige verbale communicatie in woord en geschrift, waarmee mensen elkaar beïnvloeden, macht over elkaar uitoefenen, elkaar manipuleren en elkaar op hun plaats houden. Als je ooit een spinnenweb hebt bekeken heb je kunnen zien dat elke, zelfs de meest geringe beweging zich over het hele net verspreidt. Alle mensen zijn radertjes in het wereldomvattende zelfgecreëerde mechaniek en dat wil dus ook zeggen dat je aanwezigheid in dat mechaniek het mechaniek draaiende houdt. Dat geldt evenzeer voor de bouwvakker als voor de hoogleraar, maar ook voor de outcasts, de randfiguren en de Chorea Huntingtonianen. Dat wil dus ook zeggen dat de kracht die wordt opgewekt door de vleugelslag van een vlinder in China, medeverantwoordelijk is voor het ontstaan van een orkaan in het Caraïbische gebied, alhoewel dat tot het oorspronkelijke verband behoort.
Maar in het kunstmatige verband is het de buurman die boos wordt op zijn zoon, waardoor dat jong zich chagrijnig op zijn kamer terugtrekt, zijn vriendin belt die op haar fiets springt, aangereden wordt door een auto, waarin de bestuurster net op weg was naar een vergadering, daardoor te laat komt, waardoor er een order gemist wordt, waardoor etc. Uiteindelijk kom je tot de conclusie dat één boosheid, die veroorzaakt werd door (en dan kun je weer een eindeloos verhaal vertellen), een verstoring in het hele web veroorzaakt, waardoor uiteindelijk in Moghadishu een huisvader zich suïcideert, omdat daar het verhaal samenkomt. Zo plant ook elke daad die jij verricht zich voort over het hele web, jij draagt daardoor bij aan een minuscule verandering in het web, die uiteindelijk grote gevolgen kan hebben. Jean Paul Sartre zei ooit dat iedereen vuile handen heeft en dat komt dus omdat iedereen deel uit maakt van het mechaniek, dat wapens levert aan Soedan, hongersnood veroorzaakt omdat maïs wordt gebruikt om biobrandstof te maken, en waardoor priesters zich aan kleine kinderen vergrijpen. Jij ademt niet alleen, maar jij kleedt je ook met dingen die in China voor een rotprijsje worden vervaardigd, je maakt gebruik van een PC die is gemaakt van grondstoffen die door slaven zijn gedolven, je bent van iedereen afhankelijk om je spel te kunnen spelen en daarom ben jij medeverantwoordelijk voor het seksuele misbruik. Jij bent dus een radertje in het wereldwijde raderwerk dat kritiek uitoefent op andere radertjes, die mede door jou toedoen ronddraaien op een manier waar zij niet voor hebben gekozen, net zomin overigens als je voor je eigen manier van meedraaien in het mechaniek hebt gekozen. Hoe krankzinnig de Evangeliën ook zijn, de uitspraak “Wie zonder zonden is werpe de eerste steen” is een ijzersterke.
Lang geleden heb ik wel eens het plan opgevat om mijn eigen hele verhaal te beschrijven, met mijn verleden, met alles wat mij beïnvloed heeft, met mijn relaties, mijn werksituatie, met mijn familieverbanden, maar ik begreep dat het er op neer zou komen dat als ik alles zou moeten beschrijven, ik het hele netwerk zou moeten beschrijven en dat ik daar dan een oneindig dik boek voor nodig zou hebben.
De paus is ook maar een radertje in het mechaniek, dat alleen kan draaien omdat het aan honderden miljoenen radertjes zijn draaiing ontleent en al die radertjes zijn medeverantwoordelijk voor alle beslissingen die de paus neemt, terwijl het hele web er medeverantwoordelijk voor is dat er een behoefte is aan de schijntroost die de religies bieden. In een gelukkige en rechtvaardige wereld bestaat helemaal geen behoefte aan welke religie dan ook.
In dat wereldwijde mechaniek zitten ook radertjes die ze artsen en wetenschappers noemen en hun functie is om alle radertjes die beschadigd raken en kapotdraaien weer op te lappen en dat op een wetenschappelijke manier te doen, zodat ze weer kunnen meedraaien. Die artsen, die zelf deel uitmaken van het mechaniek en dat niet beseffen, zijn dus onontbeerlijk om het mechaniek door te laten draaien. Ze hebben helemaal geen boodschap aan het waarom, maar bestuderen de beschadigingen, classificeren ze, en plakken uiteindelijk een etiket en aan dat etiket kleeft een behandelingsplan vast, medicijnen, operaties, vervanging van beschadigde tandjes en transplantaties. Dan zijn er ook nog therapeuten en psychiaters, die radertjes die ontdekt hebben dat ze radertjes zijn weer wijs moeten maken dat ze zich vergissen en dat het meedraaien in het mechaniek het hoogste goed is wat een radertje zich maar kan wensen en daar hebben ze ook medicijnen voor.
Maar dat is dus allemaal taboe, dat mag niemand weten en nooit iemand zeggen want dan ben je gek.
Zo zijn er dus ook radertjes die het etiket Chorea van Huntington hebben gekregen en die dus op die manier door de hulpverleners worden behandeld. Ze hebben zelfs een fabricagefoutje bij die radertjes ontdekt en kunnen zich niet voorstellen dat die zwakke plek erin is gekomen door de plaats waar die radertjes moesten draaien, namelijk in gezinnen en families waar meer van de geëtiketteerde radertjes draaien en daardoor de nieuwkomers met hun kromme tandjes beschadigen, waardoor ze net zulke kromme tandjes krijgen als de zieke radertjes. Wetenschappers zeggen dan dat het erfelijk is. Maar ook dat is taboe, dat mag nooit iemand zeggen, want je moet medelijden hebben met die radertjes, die in het grote mechaniek, waar je zelf deel van uitmaakt, worden vermalen. Dus jij bent ook medeverantwoordelijk voor al die Huntingtons.
In deel I van The Matrix (jammer dat deel II en III bestaan) zegt Morpheus: Het is de wereld die je ogen bedekt om je blind te maken voor de waarheid.
Neo: Welke waarheid?
Morpheus: Dat je een slaaf bent, Neo. Net als iedereen ben je in gevangenschap geboren, geboren in een gevangenis die je niet kunt ruiken, proeven of aanraken. Een gevangenis voor je geest.

En vervolgens laat Morpheus hem de werkelijkheid zien en zegt: Er zijn akkers, eindeloze akkers, waar menselijke wezens niet langer geboren worden, maar worden gekweekt. Ik heb het heel lang niet willen geloven, totdat ik de velden met eigen ogen zag. Zag hen de doden vloeibaar maken zodat ze intraveneus aan de levenden gevoerd konden worden. En ik stond daar, oog in oog met die zuivere huiveringwekkende precisie, en ik werd me bewust van de overduidelijke waarheid. Wat is de Matrix? Controle. De matrix is een computergegenereerde droomwereld, gebouwd om ons onder controle te houden met de bedoeling een menselijk wezen hierin te veranderen.
En dan schrikt Neo zich rot en weigert om te accepteren wat hij ziet. De waarheid is nog onvoorstelbaar veel gruwelijker dan je beseft, hoewel de vraag is of het mechaniek een tragedie is of een klucht.
Kinderen worden opgevoed tot consumenten, tot radertjes in het mechaniek, worden vergiftigd met denkbeelden van de huidige en vorige generaties (doden die vloeibaar zijn gemaakt) en alleen maar om deze gedrochtelijke wereld in stand te houden. Er moeten zelfs meer kinderen worden verwekt om straks al die oude en versleten radertjes, die niet meer op eigen kracht kunnen draaien in beweging te houden, maar niemand mag iets van die waanzin zeggen, dat is taboe.
Maar er is hoop. Bij de spoorwegstaking van 1903 werd overal het veelbetekenende affiche opgeplakt met de woorden: “Gans het raderwerk staat stil, als uw machtige arm dat wil.” Maar er waren veel teveel onwillige radertjes en het gold bovendien maar voor een gedeelte van het raderwerk, dat hoe dan ook door moest blijven draaien en dus nog steeds doordraait en Huntingtonnen produceert en alle andere ellende die je om je heen ziet,

* * *

Als Stephen Hawking stelt dat ‘the human race is likely to be wiped out by a doomsday virus before this Millenium is out, unless we set up colonies in space’ dan begrijp ik daaruit dat hij weinig inzicht heeft in het waarom van pandemieën en dat brengt mij eigenlijk meteen bij wat jij schreef over de Chorea van Huntington. Jij schrijft dat de Chorea Major wordt veroorzaakt door een afwijkend gen op het 4e chromosoom en dat weet jij omdat de wetenschap jou dat heeft verteld en omdat jij dat gelooft. Zoals je weet is de geneeskunde op de eerste plaats gebaseerd op een scheiden van de mens in een lichaam en geest en vervolgens ook nog op het causaliteitsdenken. Dat zijn twee premissen waarin je moet geloven omdat je anders niet mee mag doen.
Het causaliteitsdenken is een merkwaardige en bizarre constructie. Zoals je weet is zelfs de wetenschap er inmiddels achter dat alles met alles samenhangt en heeft daartoe de stringtheorie bedacht op weg naar de Theory of Everything, die alwetendheid zal opleveren. Het causaliteitsdenken houdt dan in dat je uit een eindeloze reeks oorzaak/gevolg een heel klein stukje haalt en daarmee vervolgens de oorzaak van een ziekte vaststelt. Maar het is nog veel erger want wat de geneeskunde doet is stiekem van statistische verbanden causale verbanden maken en ze geloven dat ook nog. Dat geldt dus ook voor de chorea. Een chromosomale afwijking vinden en vervolgens beweren dat je de oorzaak van de ziekte hebt gevonden is even bizar als de bellen in kokend water beschouwen als de oorzaak van het koken en gevoeglijk buiten beschouwing laten dat je eerst het pannetje op het vuur hebt gezet. In 2002 kregen Barry J. Marshall en J. Robin Warren zelfs de Nobelprijs omdat ze met hun helicobacter pylori de “oorzaak” van maagzweren hadden gevonden, terwijl zelfs de leek weet dat je een maagzweer kunt krijgen als je stront met je baas hebt en Selye schreef vijftig jaar geleden al “dat chronische emotionele prikkels precies als chronisch infectieuze, traumatische of toxische prikkels tot reproduceerbare functionele stoornissen en organische laesies, bij voorbeeld hypertensie of een ulcus, kunnen leiden.” En hij toonde dat ook nog aan door ratten vast te binden en vervolgens te pesten, wat toch heel erg lijkt op de kantoorsituatie met een baas en een onderdaan. Ooit hoorde ik een baas zeggen: ‘ik krijg geen maagzweer, ik zorg wel dat de anderen er een krijgen.’ Zo krankzinnig is die Nobelprijs en dat causale denken. Zo zijn er statische verbanden tussen roken en longkanker, een te hoog cholesterol en hart en vaatziekten, homoseksualiteit en het kwabje van Swaab, borstvoeding en borstkanker, voetballen en meniscuslesies, vlees eten en agressie, het houden van volièrevogels en longkanker, en zo kun je er nog honderden opnoemen, maar om daar dan causale verbanden van te maken is absurdistisch. Er is ook een statistisch verband tussen het aantal artsen en het aantal zieken, namelijk hoe meer artsen hoe meer zieken en misschien is dat wel een causaal verband, want hoe meer artsen er komen hoe meer patiënten ze moeten hebben, zeker nu ze sinds de marktwerking in de zorg per verrichting worden betaald.
We weten al lang dat langdurige stress zijn tol van de gezondheid en van het uiterlijk eist, maar inmiddels blijkt dat het ook vreet aan de basis van het bestaan, het DNA, dat daardoor verandert, waarmee ik niet wil zeggen dat stress de oorzaak is van DNA-veranderingen, omdat aan die stress in de oorzaak/gevolgreeks allerlei andere mechanismen vooraf gaan.
Stel je nou voor dat in een, wat door de wetenschap een Huntington-gezin (alle ziekten overigens!) is gedoopt, een kind wordt geboren dat opgroeit in een uiterst bizarre situatie met een uiterst merkwaardig manier van communiceren, waar angst als een grote schaduw doorlopend aanwezig is en het gedrag van de gezinsleden bepaalt, wat weer hun communicatie beïnvloedt enzovoort tot in het oneindige. Dat wil dus zeggen dat het kind een uiterst merkwaardig voorbeeld krijgt van hoe mensen met elkaar omgaan en vol wordt gestouwd met memen, die op den duur zijn manier van denken bepalen. De appel valt nooit ver van de boom. Het is dan een soort van vorm van verraad als het niet aan dat circus meedoet en geen Huntington krijgt. Artsen, deze nieuwe biologische deterministen, hebben doorgaans helemaal geen boodschap aan hoe mensen met elkaar omgaan en met elkaar communiceren, want dat valt buiten hun paradigma, daar zijn ze niet voor ingehuurd. Zij moeten diagnoses stellen en liefst evidence based, zoals dat tegenwoordig heet, de “ziekte,’ zoals zij hun eigenhandig geplakte etiket noemen, behandelen. Mensen zijn niet ziek, maar hebben een ziekte. Dat ADHD, PDD-NOS, ADD, en het syndroom van Asperger ook maar iets te maken zouden hebben met de manier waarop ouders met hun kinderen omgaan is even taboe als het hebben over de schizofrenogene communicatie in een gezin dat een zogenaamde schizofreen oplevert, ondanks alles wat Bateson, Laing en Cooper daarover hebben gezegd. De hele geneeskunde is op drijfzand gebouwd, op bizarre hypothesen, op valsheid in geschrifte, op ijdelheid, op het verketteren en negeren van mensen die hun vinger op de zere plek durfden en durven te leggen, op een hermetisch abracadabra, op macht en afhankelijkheid. En ook de geëtiketteerde Huntingtons zijn daar een levend voorbeeld van en aanklacht tegen. In 1974 schreef Ivan Illich, een van de mensen van de kritische denktank in Cuernavaca, het boek Medial Nemesis, waarin hij onmiskenbaar de verwoestende werking van de geneeskunde schildert maar Illich is vergeten net als Prick, Bastiaans en Groen die het waagden om te stellen dat Multiple Sclerose tussen de oren zit, net als het myocardinfarct en diabetes mellitus. 60 Jaar geleden was het algemeen bekend dat astma een neurose was, aanvankelijk van de ouders en dus ook van het kind, maar je krijgt op de eerste plaats de patiëntenvereniging op je nek en vervolgens de farmaceutische industrie als je daar ook maar naar zou verwijzen. Van eczeem, colitis ulcerosa, maagzweren, psoriasis, acne, sinusitis, hoofdpijn, diabetes mellitus, hypertensie, coronairsclerose en vele andere “ziekten” hebben we lang geweten dat ze tussen de oren zaten en een aardig bewijs daarvoor is dat ze allemaal gunstig op valium reageren. Maar niemand mag dat meer zeggen. Mensen hebben volgens de wetenschap helemaal niets meer met hun ziek zijn te maken, zij zijn de toevallige dragers van symptomen, genetische mutanten, pechvogels, minkukels, materiaal om een fraai inkomen mee te verwerven, zomaar slachtoffers die ook nog dankbaar zijn voor alles wat hen door de medische kaste of andere kwakzalvers wordt aangedaan.
En boven dat alles spelen de godsdiensten een even fnuikende rol door dat artsenwerk te legitimeren.
De aidswezen en straatkinderen zijn niet het gevolg van de richtlijnen van het Vaticaan wat betreft het gebruik van condooms, maar die kinderen zijn toch echt verwekt door neuken, gepaard met promiscue gedrag. In 2000 opende de Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki het 13de Wereld Aids Congres met zijn controversiële standpunt dat armoede, en niet HIV, de belangrijkste reden van AIDS was en hij heeft gedeeltelijk gelijk. Neuken is namelijk, in de omstandigheden waarin de Zuid-Afrikanen leven, een van de weinige escapes die ze hebben uit de ellende waar ze in zitten, net als alcohol en drugs in het Westen voor een groot deel debet aan die ellende is. Het libido is namelijk, net als seksueel misbruik, een cultureel artefact dat wordt gevoed door machtsverhoudingen.
Deze wereld is gebouwd en wordt in stand gehouden door mensen en de hoekstenen van die wereld zijn de gezinnen. Daar gebeurt het allemaal, daar worden de kiemen gelegd voor agressie, haat, het oog om oog tand om tand, anderen en omstandigheden de schuld geven, niet zelf kijken en luisteren, achter wetenschappers aanlopen omdat ze zo knap zijn, voor afhankelijkheid, niet je gezond verstand gebruiken, hebzucht, geen verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedrag, achter leiders aanlopen, oogkleppen op doen en je afsluiten voor wat je niet wil horen en zien, dingen leuk, lekker en belangrijk vinden, een zogenaamde eigen mening hebben, macht uitoefenen, onderdanig zijn, je eigengemaakte problemen door iemand anders op laten lossen, beter zijn dan anderen, presteren, iets worden, accepteren dat lijden nu eenmaal tot het leven behoort, je aanpassen, en dat niet alleen maar geloven maar zelfs op den duur weten. Ik verbaas mij er nog steeds over wat mensen allemaal “weten” terwijl ze alles alleen maar geloven, omdat ze het ergens hebben gelezen, van iemand anders hebben gehoord, omdat iedereen dat zegt en de grootste dooddoener: omdat het “wetenschappelijk is bewezen”. Het is allemaal boerenbedrog.

Wat overigens het boek van Krijbolder betreft: het belang van het boek is in mijn ogen dat hij een helder beeld schetst van de manier waarop de krankzinnige evangeliën zijn ontstaan als een product van een aantal geflipte mystici, die dachten dat ze het ei van Columbus hadden gevonden en toen een pamflet in elkaar hebben geknutseld. Een soort Tom Poes en Ollie B. Bommel verhaal, waarin karakters worden gepersonifieerd,

* * *

Wat de Zeitgeist over de godsdiensten vertelt klopt vrijwel helemaal, maar ze vertellen niet waarom mensen behoefte hebben om een God te creëren. Ze gaan eigenlijk helemaal aan de vraag naar het waarom voorbij en dat is de zwakte van de film. Wat ze over de godsdiensten vertellen is al honderden jaren bekend, beschreven, onlangs nog door Freke en Gandy’s De mysterieuze Jezus, waar dat allemaal vrijwel letterlijk in staat. Mensen willen bedrogen worden, zegt men dan, maar ze beseffen dan niet hoe bang mensen zijn om uit de groep te vallen of te worden gestoten, of dat nou de familie, de voetbalclub of welk subcultuurtje dan ook is en daarom passen ze zich aan, slikken wat ze eigenlijk helemaal niet willen slikken, en leren de meest krankzinnige dingen normaal vinden.
Dat is geen complot en daarom is Zeitgeist een onzinnige en gevaarlijke film. In het begin van de vorige eeuw werd in Rusland De protocollen van Zion geschreven, waarin werd gefingeerd dat er een wereldwijd complot van Joden bestond die de macht wilden grijpen en dat bewust creëren van een vijand werd door vele antisemieten dankbaar aangegrepen en je weet waar dat uiteindelijk toe heeft geleid. Winston Churchill schreef daarover in 1920: “Deze beweging onder de Joden is niet nieuw. Vanaf de tijd van Spartacus-Weishaupt, tot die van Karl Marx en verder naar Trotski (Rusland), Bela Kun (Hongarije), Rosa Luxemburg (Duitsland) en Emma Goldman (V.S.) is deze wereldwijde samenzwering om de beschaving omver te werpen en een reorganisatie van de maatschappij te bewerkstelligen op basis van een tegenhouden van ontwikkeling, afgunstige kwaadwillendheid en onmogelijke gelijkheid, gestaag gegroeid.”www.libertytothecaptives.net/protocols_elders_zion_forgery.html
Zeitgeist doet in wezen niets anders, schuldigen aanwijzen, complotten zien waar ze niet zijn, angst en onrust verspreiden, zondebokken creëren, paranoia en haat zaaien. Als de makers zich uitsluitend tot de feiten hadden beperkt, zonder daar hun eigen invulling aan te geven, was het een verhelderende film geworden, maar nu schiet die zijn doel volstrekt voorbij. Feitelijk is de film dus juist, maar de invulling is bizar en heeft absoluut niets te maken met wat er op de websites staat. Als je het complotdenken van Zeitgeist gelooft, zie ik niet waarom je niet zou geloven dat de hele opvoeding die jouw ouders jouw hebben gegeven ook niet deel uitmaakt van een complot. Het is namelijk het wereldwijde complot van de grote mensen om hun kinderen te indoctrineren. Je bent toch met me eens dat dat ook onzin is.

* * *

Naar boven

Home